آداب معاشرت از ديدگاه معصومان - شيخ حر عاملى؛ مترجم فارابي، محمد علي؛ عباسي، يعسوب

اسم الکتاب : آداب معاشرت از ديدگاه معصومان المؤلف : شيخ حر عاملى؛ مترجم فارابي، محمد علي؛ عباسي، يعسوب الجزء : 1 صفحة : 220

آداب معاشرت از ديدگاه معصومان :
فهرست مطالب	4
سرآغاز	13
تذكر	14
اجمالى از شرح حال شيخ حر عاملى	15
تأليفات شيخ	16
آداب معاشرت در سفر و حضر، و آن مشتمل بر چند باب است	17
1 - باب اول در لزوم معاشرت با مردم از طريق اداى امانت، اقامه شهادت و راستگويى، همچنين در استحباب عيادت مريض و شركت در تشييع جنازه، و خوشرفتارى نسبت به همسايگان و خواندن نماز در مسجد	17
2 - باب استحباب خوشرفتارى با مردم و همسايگان	20
3 - باب چگونگى معاشرت با دوستان مختلف	22
4 - باب استحباب الف - فاصله هر دو نفر(در مجالس) بويژه به اندازه يك ذراع در تابستان. ب - كمك به نيازمندان و ضعيفان	23
5 - باب استحباب گراميداشت دوستان و نصيحت كردن آنان	24
6 - باب كراهت اخم كردن بر مردم	24
7 - باب دوست‌يابى و خو گرفتن با دوستان و پذيرفتن اعتراض آنان	24
8 - باب استحباب همنشينى با خردمند بخشنده و دورى از نادان فرومايه	26
9 - باب استحباب مشورت با عاقل	27
10 - باب استحباب ديدار و گفتگو با دوستان	27
11 - باب استحباب معاشرت با مردم خوب و دوستان قديمى و اجتناب از معاشرت با بدان	29
12 - باب استحباب پذيرفتن نصيحت و معاشرت با كسى كه انسان عيب او را مى‌داند به منظور نصيحت كردن او	30
13 - باب استحباب دوستى با كسى كه رعايت دوستى را مى‌كند و او را در موقع گرفتارى تنها نمى‌گذارد	31
14 - باب استحباب كمك و يارى دادن دوستان به يك ديگر	31
15 - باب كراهت دوستى با بد كار و نادان و دروغگو	33
16 - باب كراهت شركت دادن افراد فرومايه و گنهكار در امور	35
17 - باب تحريم همنشينى با دروغگو و گنهكار و بخيل و نادان و قاطع رحم و	36
18 - باب كراهت همنشينى با فرومايگان و ثروتمندان و گفتگو با زنان	39
19 - باب كراهت وارد شدن به مكانهاى تهمت آميز	39
20 - باب استحباب پرهيز و ترس از زيركى مؤمن	41
21 - باب استحباب مشورت با اشخاص صاحب نظر	41
22 - باب استحباب مشورت با شخص پرهيزگار خردمند و اطاعت از او و كراهت مخالفت با وى	42
23 - باب وجوب راهنمايى كسى كه تقاضاى مشورت مى‌كند	44
24 - باب جواز مشورت كردن با كسى كه مرتبه او پايين‌تر است	45
25 - باب كراهت مشورت با زنان و نيكو بودن مشورت با مردان	46
26 - باب كراهت مشورت با شخص ترسو، بخيل، آزمند، برده، فرومايه و بدكار	47
27 - باب تحريم همنشينى و دوستى با اهل بدعت	48
28 - باب كسانى كه معاشرت و سلام كردن بر آنها شايسته نيست	48
29 - باب استحباب اظهار دوستى و محبت نسبت به مردم	50
30 - باب استحباب خوشرفتارى و گشاده‌رويى و احترام به مردم و خوددارى از مزاحمت آنان	51
31 - مستحب است براى كسى كه مؤمنى را دوست دارد او را از دوستى خود با خبر كند	52
32 - باب استحباب آغاز كردن سلام قبل از سخن گفتن و استحباب پاسخ ندادن قبل از سلام	53
33 - باب لزوم سلام و كراهت ترك آن و وجوب پاسخ سلام	54
34 - باب استحباب بلند گفتن سلام و سخن نيكو گفتن	55
35 - باب استحباب سلام كردن بر كودكان	57
36 - باب حرمت تبعيض بين فقير و ثروتمند در نحوه سلام كردن و وجوب رعايت مساوات بين آن دو	58
37 - باب استحباب شكرگزارى خدا براى نعمت اسلام و تندرستى	58
38 - باب لزوم بلند سلام كردن و پاسخ دادن به نحوى كه مخاطب بشنود	59
39 - باب نحوه سلام گفتن و استحباب انتخاب كلمات مناسب	59
40 - باب استحباب تكرار سلام تا سه مرتبه در صورت عدم دريافت پاسخ و اجازه ورود	60
41 - باب استحباب مورد خطاب قرار دادن يك مؤمن با ضمير جمع در موقع سلام كردن و دعا براى او در هنگام عطسه و غير آن	61
42 - عدم استحباب سلام بر كسى كه همراه جنازه است يا به نماز جمعه مى‌رود يا در حمام است	62
43 - باب چگونگى پاسخ سلام دادن به حاضر و غايب	62
44 - باب استحباب مصافحه با مقيم و در آغوش گرفتن مسافر	64
45 - باب استحباب سلام كردن كوچك بر بزرگ و جمعيت كم بر جمعيت زياد و عابر بر نشسته و	65
46 - اگر يك نفر از گروهى سلام كند از همه آنها كفايت مى‌كند و نيز كافى است كه يك نفر پاسخ دهد	65
47 - كراهت ترك سلام بر مؤمن حتى در حال تقيه	66
48 - باب جواز سلام كردن مرد بر زن	66
49 - باب تحريم سلام كردن بر كفار و اهل لهو و لعب و امثال آن مگر در حال ضرورت و چگونگى پاسخ دادن به سلام آنان	67
50 - باب عدم جواز ورود به خانه غير بدون اجازه و خبر دادن و سلام كردن و	69
51 - باب كسانى كه رفت و آمد به خانه آنها شايسته است	70
52 - باب استحباب سلام كردن هنگام بلند شدن از مجلس	70
53 - باب جواز سلام و دعا كردن بر ذمى در صورت نياز داشتن به او	71
54 - باب جواز مكاتبه مسلمان با اهل ذمه	71
55 - باب استحباب سلام كردن بر خضر(ع) هر گاه نام وى برده شود	72
56 - باب استحباب چشم پوشى و گذشت نسبت به دوستان	72
57 - باب استحباب دعا براى عطسه‌كننده مسلمان	73
58 - باب نحوه دعا كردن براى عطسه و پاسخ دادن	74
59 - باب جواز دعاى كودك براى زن وقتى كه عطسه كند	75
60 - باب استحباب عطسه كردن و كراهت عطسه‌هاى زشت	75
61 - باب استحباب تكرار دعاى عطسه‌هاى پى در پى تا سه مرتبه	76
62 - باب استحباب«الحمد لله» گفتن در موقع عطسه	77
63 - باب استحباب صلوات بر محمد و خاندانش براى كسى كه عطسه مى‌كند يا مى‌شنود	78
64 - درود بر محمد6 و خاندانش هنگام عطسه، و ذبح حيوانات و جماع مكروه نيست بلكه مستحب است	79
65 - باب جواز دعاى عطسه براى ذمى و دعا براى هدايت وى	80
66 - اگر گفتارى با عطسه مقارن باشد جايز است آن عطسه را دليل بر راستى سخن گوينده دانست	80
67 - باب استحباب احترام و بزرگداشت شخص مسن مؤمن	80
68 - باب استحباب احترام كريم و شريف	82
69 - باب كراهت نپذيرفتن تكريم و احترام مانند نپذيرفتن متكا و بوى خوش	83
70 - باب استحباب استقبال و بدرقه از مهمان و اطاعت مهمان از صاحب خانه	84
71 - كسى كه دوستش را براى مطلبى امين دانسته است جايز نيست آن مطلب را بدون اجازه‌اش بازگو كند مگر به عنوان ذكر خير يا شهادت براى كار حرامى كه انجام شده است	85
72 - هر گاه سه نفر با هم باشند كراهت دارد دو نفر از آنها در گوشى صحبت كنند	86
73 - باب كراهت قطع كردن سخن مسلمان	86
74 - باب استحباب يا كراهت كيفيت نشستن	86
75 - مستحب است در مجلس انسان به عنوان تواضع جايى پايين‌تر از شأن خود بنشيند	88
76 - باب استحباب رو به قبله نشستن	89
77 - باب كراهت نشستن روبروى خورشيد	89
78 - باب استحباب نشستن در خانه غير در هر جايى كه صاحب خانه بخواهد	90
79 - باب استحباب نشستن روى دو پا و در بغل گرفتن زانوها	90
80 - باب استحباب شوخى و خنده كم	91
81 - باب كراهت قهقهه زدن و استحباب تبسم	92
82 - باب كراهت خنده بدون علت	92
83 - باب كراهت شوخى و خنده زياد	93
84 - باب استحباب تبسم بر چهره مؤمن	95
85 - باب استحباب صبر كردن بر اذيت همسايه و ديگران	96
86 - باب وجوب خوددارى از آزار همسايه	99
87 - باب استحباب خوشرفتارى با همسايه	101
88 - باب استحباب طعام دادن به همسايگان و وجوب آن در صورت ضرورت	102
89 - باب كراهت همسايگى با اشخاص بد	102
90 - باب استحباب رعايت حد همسايگى كه از هر طرف چهل خانه است	103
91 - استحباب مدارا كردن با همسفر	104
92 - باب استحباب بدرقه همسفر هنگام جدا شدن هر چند ذمى باشد	105
93 - باب استحباب نامه نوشتن در سفر و وجوب پاسخ دادن به نامه	105
94 - باب استحباب شروع نامه با بسم الله و نوشتن آن به بهترين خط	106
95 - باب چگونگى نوشتن عنوان نامه	106
96 - باب استحباب آغاز نامه به نام كسى كه نامه برايش فرستاده مى‌شود	107
97 - باب استحباب نوشتن«ان شاء الله» در نامه هر جا كه مناسب باشد	107
98 - باب استحباب خشك كردن خطهاى نامه	108
99 - باب عدم جواز سوزاندن كاغذهايى كه در آن آيات قرآن يا نام خدا باشد	108
100 - استحباب تقسيم وقت بين دوستان به طور مساوى	110
101 - باب استحباب سؤال كردن از نام و نام خانوادگى و نسب و حال دوست و همنشين	111
102 - باب كراهت از بين رفتن شرم و حيا بين دوستان	112
103 - باب انتخاب دوستانى كه نمازشان را بموقع مى‌خوانند و نسبت به دوستان نيكى مى‌كنند	114
104 - باب استحباب خوشخويى با مردم	114
105 - باب استحباب انس و الفت با مردم	119
106 - باب استحباب خوشرفتارى با مردم	119
107 - باب استحباب خوشرويى و خوش برخوردى	120
108 - باب وجوب راستگويى	122
109 - باب استحباب صدق وعده، گرچه يك سال طول بكشد	123
110 - باب مستحب بودن حيا	124
111 - باب جايز نبودن شرم و حيا داشتن از پرسش كردن در باره احكام دين	126
112 - باب استحباب عفو و گذشت	127
113 - باب استحباب عفو از ستمگر، صله رحم، احسان و نيكى	129
114 - باب استحباب فروخوردن خشم	131
115 - باب استحباب فروخوردن خشم از دشمنان دين در زمان حكومتشان	134
116 - باب استحباب صبر در برابر حسودان و مانند آن	135
117 - باب استحباب سكوت، مگر در امور خير	136
118 - باب استحباب سخن گفتن در جايى كه سكوت روا نيست	139
119 - باب وجوب نگهدارى زبان از آنچه كه گفتنش روا نيست	141
120 - باب كراهت گفتار زياد در غير ذكر خدا	145
121 - باب استحباب مدارا كردن با مردم	147
122 - باب وجوب ادا كردن حقوق واجب و مستحب مؤمن	150
123 - باب تأكيد استحباب رعايت حق عالم	159
124 - باب استحباب لطف و محبت و به ديدار همديگر رفتن	160
125 - باب استحباب پذيرش عذر	161
126 - باب استحباب سلام كردن و مصافحه در وقت ملاقات	162
127 - باب استحباب مصافحه و حدود و چگونگى آن	165
128 - باب آداب استقبال و بدرقه مسافر	167
129 - باب حكم كرنش بر بزرگان از قبيل بوسيدن فرش، بر پا خاستن و جلوى آنها دويدن و غيره	168
130 - باب تحريم گماشتن دربان براى منع ورود شيعه	168
131 - باب استحباب معانقه با مؤمن و همراهى و مذاكره با او	170
132 - باب استحباب استفاده رساندن برادران به همديگر در راه خدا	171
133 - باب استحباب بوسيدن مؤمنان يك ديگر را، و محل بوسه	172
134 - باب كراهت كرنش براى مردم حتى امام	173
135 - باب كراهت مجادله و دشمنى با مردم	174
136 - باب استحباب اجتناب از كينه و عداوت و دشمنى و بغض و	175
137 - باب تحريم مكر، حسد، خيانت و نيرنگ	177
138 - باب تحريم دروغ	178
139 - باب تحريم دروغ بستن بر خدا، و پيغمبر و ائمه :	180
140 - باب تحريم دروغ، بزرگ و كوچك، شوخى و جدى و غيره	182
141 - باب جواز دروغ در اصلاح بين مردم و عدم جواز راستگويى در فساد	183
142 - باب در احكام گمان	186
143 - باب تحريم دو رو و دو زبان بودن	187
144 - باب تحريم قهر كردن از مؤمن و استحباب سبقت در آشتى كردن	189
145 - باب تحريم آزار رساندن به مؤمن	191
146 - باب تحريم اهانت به مؤمن و خوار داشتن او	192
147 - باب تحريم ذليل شمردن و تحقير مؤمن	194
148 - باب تحريم سبك شمردن مؤمن	196
149 - باب تحريم قطع صله ارحام	196
150 - باب تحريم جمع آورى موارد لغزشهاى مؤمن براى عيب گرفتن از او	197
151 - باب نهى از عيبجويى و سرزنش مؤمن	198
152 - باب تحريم غيبت كردن از مؤمن	199
153 - باب تحريم تهمت زدن بر مرد مؤمن و زن مؤمن	204
154 - باب موارد جواز غيبت كردن	205
155 - باب وجوب جبران كيفر غيبت كردن با حلال‌طلبى و استغفار	206
156 - باب وجوب رد غيبت مؤمن و تحريم شنيدن آن	207
157 - باب تحريم افشاى سر مؤمن و عيبجويى از او	209
158 - باب تحريم ناسزا گفتن به مؤمن و محترم داشتن ناموس، مال و خون او	210
159 - باب تحريم بد نام كردن مؤمن و سوء نيت داشتن به او	211
160 - باب تحريم لعن كردن كسى كه نبايد او را لعن كرد	212
161 - باب تهمت زدن به مؤمن و بدگمان بودن به او	213
162 - باب تحريم ترساندن مؤمن و لو با نگاه	213
163 - باب تحريم كمك به قتل و اذيت مؤمن گر چه با كلمه‌اى باشد	214
164 - باب تحريم سخن چينى و تفرقه افكنى	215
165 - باب استحباب نگاه كردن به اولاد صالح پيغمبر6	219
166 - باب استحباب نگاه كردن به پدر و مادر و به قرآن و به روى عالم	219

صيغة PDF

شهادة

الفهرست