94- باب استحباب شروع نامه با بسم اللَّه و نوشتن آن به بهترين خط

1-[1] امام صادق (ع) فرمود: در نوشتن [نامه‌]

«بسم اللَّه الرحمن الرحيم»

را فراموش مكن اگر چه بعد از آن شعر باشد.

2-[2] امام جعفر صادق (ع) فرمود:

«بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم»

را (در اوّل نامه) با نيكوترين خط بنويس، و حرف «ب» را كشيده ننويس مگر زمانى كه «سين» را با دندانه نوشته باشى.

3-[3] علىّ بن موسى الرّضا (ع) از پدرانش در حديثى نقل فرموده است كه از امير المؤمنين (ع) سؤال شد چرا تبع، تبع ناميده شده؟ امام فرمود: او جوانى كاتب بود كه براى ملك قبل از خود نامه مى‌نوشت، و در اوّل نامه‌ها مى‌نوشت به نام خدايى كه رعد و باد را آفريد، ملك به او گفت: در آغاز نامه بنويس بنام فرشته رعد، جوان گفت جز به نام خداى خويش آغاز نمى‌كنم، سپس فرمانهاى تو را مى‌نويسم، خدا بدين جهت از او سپاسگزارى كرد و حكومت آن سرزمين را به او داد، و مردم از او اطاعت كردند، بدين سبب تبّع ناميده شد.

95- باب چگونگى نوشتن عنوان نامه‌

1-[4] امام صادق (ع) فرمود: [در مكاتبات‌] بعد از

بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم‌

[1] -( باب 94:) اصول كافى، ص 626( باب النوادر في آخر الكتاب)

[2] - اصول كافى، ص 626( باب النوادر في آخر الكتاب)

[3] - علل الشرائع، ص 176؛ عيون اخبار الرضا، ص 133.

[4] -( باب 95:) اصول كافى، ص 627( باب النوادر في آخر الكتاب)