5-[1] يونس بن يعقوب گويد: به امام صادق (ع) عرض كردم دستت را بده تا ببوسم. حضرت دستش را به من داد، پس عرض كردم قربانت گردم سر مباركت را، حضرت جلو آورد بوسيدم، سپس عرض كردم قربانت گردم پاى مباركت را، حضرت سه بار فرمود: سوگند دهم ترا كه از بوسيدن پا بگذرى و سه بار فرمود: آيا چيزى باقى مانده است. (يعنى بعد از بوسيدن دست و سر عضو ديگرى شايسته بوسيدن نيست) 6-[2] امام صادق (ع) فرمود: شما شيعيان داراى نورى هستيد كه در جهان با آن شناخته مى‌شويد تا آن جا كه هر گاه يكى از شما برادرش را ملاقات كند جاى نور را در پيشانى او مى‌بوسد.

7-[3] ابراهيم بن ادريس از پدرش نقل مى‌كند كه پس از رحلت امام حسن عسكرى (ع)، صاحب الزمان (ع) را جوانى نورسته ديدم و دستها و سر مباركش را بوسيدم.

8-[4] در نامه برادر علىّ بن جعفر است كه از امام موسى كاظم (ع) پرسيدم آيا براى مرد سزاوار است كه مردى يا زنى را ببوسد؟ فرمود: در بوسيدن برادر، پسر، خواهر، دختر و مانند اينها باكى نيست.

134- باب كراهت كرنش براى مردم حتّى امام‌

1-[5] امام موسى كاظم (ع) فرمود: مردى براى آن حضرت در حالى كه بر پا

[1] - اصول كافى، ص 402.

[2] - اصول كافى، ص 402.

[3] - اصول كافى، ص 172.

[4] - بحار الانوار، ج 10، ص 280.

[5] -( باب 134): اصول كافى، ص 262.