32- باب استحباب آغاز كردن سلام قبل از سخن گفتن و استحباب پاسخ ندادن قبل از سلام‌

1-[1] امام صادق (ع) فرمود: آغازكننده به سلام به خدا و رسولش نزديكتر است.

2-[2] علىّ بن الحسين (ع) فرمود: از صفات مؤمن انفاق كردن به اندازه توانايى و وسعت دادن [به اهل و عيال‌] در حدّ قدرت، و با عدالت و انصاف رفتار كردن با مردم، و آغاز به سلام نمودن بر آنان مى‌باشد.

3-[3] امام جعفر صادق (ع) از رسول خدا 6 نقل فرمود: شايسته‌ترين مردم نزد خدا و رسولش كسى است كه سلام را آغاز كند.

4-[4] با همين اسناد نقل شده كه رسول خدا 6 فرمود: كسى كه قبل از سلام سخن آغاز كند به او پاسخ ندهيد. و نيز فرمود: قبل از سخن گفتن سلام كنيد، اگر كسى قبل از سلام گفتن سخن گويد به او پاسخ ندهيد.

5-[5] امام صادق (ع) فرمود: فرشته‌اى مردى را بر در خانه‌اى ديد، فرشته به او گفت چرا بر در اين خانه ايستاده‌اى؟ پاسخ داد يكى از برادرانم در اين خانه است مى‌خواهم بر او سلام كنم، فرشته به او گفت: آيا بين شما خويشاوندى است يا حاجتى به او دارى؟ پاسخ داد: قرابتى بين ما نيست، و نيازى جز اخوّت اسلامى و احترام آن مرا به اينجا نكشانده بلكه براى پروردگار جهان به او سلام و محافظتش مى‌كنم، فرشته به او گفت: من فرستاده خدايم به سوى تو، پروردگارت‌

[1] -( باب 32:) اصول كافى، 612( باب التسليم).

[2] - اصول كافى، 612( باب التسليم).

[3] - اصول كافى، 612( باب التسليم).

[4] - اصول كافى، ص 612( التسليم).

[5] - ثواب الاعمال، ص 93.