108- باب وجوب راستگويى‌

1-[1] امام صادق (ع) فرمود: مردم را به نيكى دعوت كنيد به غير زبانتان (يعنى با عمل و كردارتان) تا اين كه آنان كوشش در عبادت، و راستگويى و پرهيزكارى را از شما ببينند.

2-[2] امام صادق (ع) فرمود: هر كه زبانش راست باشد عملش پاك است.

3-[3] ابو بصير گويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‌فرمود: بنده خدا راست مى‌گويد تا اين كه نزد خداوند جزء راستگويان محسوب گردد، و دروغ مى‌گويد تا اين كه نزد خدا از دروغگويان نوشته شود، پس هر گاه راست گويد خداى عزّ و جلّ فرمايد: اين بنده راست گفت و نيكوكار است، و هنگامى كه دروغ بگويد خداوند مى‌فرمايد: اين بنده دروغ گفت، و بدكار است.

4-[4] امام صادق (ع) فرمود: هر كه زبانش راست باشد عملش پاك است، و هر كه نيّتش خوب باشد روزى‌اش زياد شود، و هر كه به خانواده‌اش نيكى كند عمرش طولانى گردد.

5-[5] عمرو بن ابى مقدام گويد: نخستين بار كه خدمت امام باقر (ع) رسيدم آن حضرت فرمود: پيش از سخن گفتن راستگويى بياموزيد.

6-[6] امام صادق (ع) فرمود: اى فضيل نخستين كسى كه راستگو را تصديق‌

[1] -( باب 108:) اصول كافى، ص 360 به طرز ديگرى در جهاد نفس گفته است.

[2] - اصول كافى، ص 360.

[3] - اصول كافى، ص 360 ذيل حديث را از محاسن نقل كرده 10/ 138.

[4] - اصول كافى، ص 360؛ كلينى در روضة، ص 219، ط 2.

[5] - اصول كافى، ص 360( باب الصدق).

[6] - اصول كافى، ص 360( باب الصدق).