محدود به فقيه ثقه مى‌باشد.

معنا و مفهوم «ولايت فقيه» بر صغير اين است كه مى‌تواند حقوق مالى و غير مالى او را مانند حقّ شفعه، حقّ خيار، دعواى غبن، قسم دادن و ردّ قسم در موارد دعاوى و حقّ قصاص و امثال آن را كه متعلق به صغير است به نفع او عمل كند، بلكه در صورت مصلحت مى‌تواند او را به شغل و كسبى واداشته و اجرت او را به نفعش نگه‌دارى نمايد.[1]

2- ولايت فقيه بر مجنون و سفيه‌

(1) در كتاب «حجر»[2] ولايت حاكم بر مجنون و سفيه در صورت نبود پدر و جد مورد بحث قرار گرفته است.

3- ولايت فقيه بر مغمى عليه و مست‌

(2) مورد فوق، ملحق به مجنون شده و از باب تنقيح مناط، دليل ولايت فقيه بر مجنون شامل اين دو نيز مى‌شود.

4- ولايت فقيه بر مفلّس (ورشكسته)

(3) فقها در كتاب مفلّس‌[3] گفته‌اند كه حاكم شرع ولايت بر تحجير مفلّس (مديونى كه‌

[1] - درباره ولايت فقيه بر تزويج صغيره اختلاف نظر وجود دارد كه مى‌توان به كتاب نكاح مراجعه نمود، از جمله جواهر 29/ 188 به بعد. منهاج 2/ 25/ م 81. تحرير الوسيلة 2/ 394/ م 11.

[2] - منظور از« حجر» عبارت است از منع از تصرّف و« محجور» يعنى شخصى كه ممنوع از تصرّف در اموال خود باشد، مانند: صغير، مجنون، سفيه و امثال آن.

درباره ولايت فقيه بر موارد ياد شده مى‌توان به جواهر 26/ 103/ كتاب الحجر و تحرير الوسيله 2/ 14/ م 14 و ص 15/ م 1( كتاب الحجر). منهاج 2/ 195/ م 847( كتاب الحجر) رجوع نمود.

[3] -« مفلس»( به كسر لام) يعنى كسى كه بى‌پول شده است و« مفلس»( به فتح لام و تشديد آن) در اصطلاح عبارت است از مديونى كه شرعا از تصرّف در باقيمانده از اموالش ممنوع شده باشد( جواهر 25/ 278- 288).