است و از اين روى، سلطنت مشروطه در مقابل سلطنت مطلقه قرار دارد؛ همان سلطنتى كه بدون قيد و شرط است كه همان مفهوم «استبداد» را در بر خواهد داشت. سلطنت مشروطه را نيز به دو نوع تقسيم كرده‌اند: «مشروطه پارلمانى» و «غير پارلمانى» كه در نوع اوّل بايد وزرا از اشخاصى كه مورد اعتماد اكثريت پارلمان (مجلس) هستند انتخاب شوند، ولى در نوع دوم، چنين شرطى وجود ندارد.[1]

3- حكومت استبدادى‌

(1) حكومتى است كه يك نفر به تنهايى حكومت كند بدون قانون؛ هر چيزى را مطابق اراده و هوا و هوس خود انجام دهد.

دوم: تقسيم پنج‌گانه‌

(2) 1- حكومت فردى.

2- حكومت گروههاى خاص.

3- حكومت ملّى.

4- حكومت جمعى يا شعور طبقه توليدى (سوسياليسم).

5- حكومت دموكراسى (اكثريت يا مردم سالارى).

1- حكومت فردى‌

(3) «حكومت فردى» عبارت است از حكومت يك فرد بر ملت كه خود، قانون وضع كند و قدرت اجرا و قضا نيز در دست او باشد و چنين حكومتى را حكومت ديكتاتورى نيز مى‌گويند و به گونه‌اى نيز حكومت استبدادى است. ولى استبداد در جعل قانون و اجراى آن نه استبداد فوق قانون.

هنگامى كه فردى، نيرومند مى‌شود و حكومت يك كشور را در دست مى‌گيرد و به ميل و اراده خود، آن كشور را اداره مى‌كند، به آن مرد، «ديكتاتور» مى‌گويند، حكومت‌

[1] - ترمينولوژى حقوق، ص 361- 362.