و داراى مقام والاى ولايت فقيه مى‌باشند.

در عقيده شيعه، امام زمان عليه السّلام زنده و موجود است و رهبرى مراجع تقليد- نوّاب امام- جلوه‌اى از رهبرى امام غايب مى‌باشد و بر پايه اين عقيده است كه مردم از مراجع تقليد تبعيّت مى‌كنند، چه آنكه حكومت آنان را حكومت امام زمان عليه السّلام مى‌دانند.

حكومت امام زمان پس از ظهور

(1) تشكيل حكومت اسلامى جهانى پس از ظهور، به دست حضرت مهدى عليه السّلام خواهد بود و بر پايه عدل عمومى و غلبه بر تمام قدرتهاى بشرى، استوار خواهد گشت، در نتيجه، كشورها تحت حكومت واحدى در خواهند آمد، همان حكومتى كه: «يملأ الارض به عدلا و قسطا كما ملئت جورا و ظلما».[1] زمان ظهور براى ما مجهول و از شئون غيب الهى است؛ زيرا انقراض دولتها همچون انقراض جهان، از مكنونات غيبى است و كسى را به آنجا راهى نيست و به صورت مخفى نگاه داشته شده: إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ ...[2] و ايمان به غيب از مراتب كمالات نفسانى و از صفات پرهيزكاران به شمار آمده است؛ چنانچه فرمود:

ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ ....[3]

تاريخى از گذشته اسلام‌

حكومتهاى نيمه اسلامى‌

(2) بررسى تشكيل حكومتهاى (به اصطلاح) اسلامى پس از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و بركنارى على عليه السّلام نشان مى‌دهد افرادى زمام مسلمين را به دست گرفتند كه داراى شرايط رهبرى‌

[1] -« خداى بزرگ به وسيله مهدى عليه السّلام، زمين را پر از عدل و داد كند همچنانكه پر از جور و ستم شده باشد»،( منتخب الاثر/ 293/ ب 35).

[2] - لقمان/ 34.

[3] -( بقره/ 2- 3)،« اين كتاب بى‌هيچ شك راهنماى پرهيزكاران است؛ آن كسانى كه به جهان غيب ايمان آرند ...».