جل فرمود: وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ‌.[1] (1) «شيخ سليمان حنفى قندوزى» كه از دانشمندان معروف اهل تسنن است در كتاب «ينابيع الموده» از كتاب «مناقب» از «سليم بن قيس هلالى» نقل مى‌كند كه روزى مردى به خدمت على عليه السّلام آمد و پرسيد: كمترين چيزى كه انسان در پرتو آن جزء مؤمنان خواهد شد چه چيز است؟ و نيز كمترين چيزى كه با آن جزء كافران و يا گمراهان مى‌گردد كدام است؟

امام فرمود: امّا كمترين چيزى كه انسان به سبب آن در زمره گمراهان در مى‌آيد اين است كه حجّت و نماينده خدا و شاهد و گواه او را كه اطاعت و ولايتش لازم است، نشناسد.

آن مرد گفت: يا امير المؤمنين! آنان را براى من معرفى كن.

على عليه السّلام فرمود: همانان كه خداوند در رديف خود و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم قرار داده و فرموده:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ....[2] آن مرد گفت: فدايت شوم! بازهم روشنتر بفرما.

على عليه السّلام فرمود: همانانى كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در موارد مختلف و در خطبه روز آخر عمرش از آنان ياد كرد و فرمود:

«انى تركت فيكم امرين لن تضلوا بعدى ان تمسكتم بهما كتاب اللّه و عترتى اهل بيتى».[3] «من در ميان شما دو چيز به يادگار گذاشتم كه اگر دست به دامن آنان بزنيد هرگز بعد از من گمراه نخواهيد شد، كتاب خدا و خاندانم».

4- و نيز در كتاب «ينابيع الموده» مى‌نويسد كه صاحب كتاب مناقب از تفسير مجاهد نقل كرده كه اين آيه درباره على عليه السّلام نازل شده است.[4]

[1] - احقاق الحق 3/ 425.

[2] - نساء/ 59.

[3] - ينابيع المودّه/ طبع اسلامبول/ 116.

[4] - همان، ص 114.