ارائه ننموده‌اند و تنها به ذكر برخى مصاديق آن بسنده نموده‌اند. با اين وجود، مى‌توان از آراى دادگاه اروپايى حقوق بشر براى تعريف رفتار يا مجازات تحقيرآميز كمك گرفت. دادگاه اروپايى حقوق بشر در تعريف اين اصطلاح بيان مى‌كند:

«رفتار يا مجازات تحقيرآميز، رفتارى است كه موجب احساس ترس، دلهره، اضطراب و كم‌ارزشى در قربانى مى‌شود؛ به گونه‌اى كه موجب تحقير يا كوچك شدن فرد شده و حتّى ممكن است منجرّ به از بين رفتن (شكستن) مقاومت (ثبات) روحى يا جسمى او گردد.» [1] هم‌چنين در رأى صادره عليه دولت يونان در سال 1976 م، ابراز شده است: «رفتارى كه به شدّت يك فرد را نزد ديگران خوار كند، يا او را مجبور سازد كه برخلاف وجدان يا اراده‌اش عمل كند، تحقيرآميز محسوب مى‌گردد.» [2] «اقدامات اجبارى فيزيكى نيز مى‌تواند رفتار تحقيرآميز به شمار آيد، در صورتى كه به همراه ناديده گرفتن احساسات شخصى مرتبط با كرامت انسانى افراد تشديد گردند.» [3]

نكته قابل توجّه اين‌كه يك اقدام يا وضعيّت فيزيكى، شرط لازم براى رفتار غيرانسانى نيست؛ هدف كلّى ممنوعيّت رفتار غيرانسانى جلوگيرى از وارد نمودن وضعيّت خطرناك و معارض با كرامت يك فرد است. بر اين اساس، هر اقدامى كه از مرتبه و درجه شخص، جايگاه، اعتبار و يا شخصيت او را بكاهد، مى‌تواند به عنوان يك رفتار تحقيرآميز محسوب شود. [4] به هر حال، تعريف جهانى واحدى براى تعيين قلمرو رفتار تحقيرآميز وجود ندارد؛ و تنها يك درك كلّى نسبت به اين امر وجود دارد كه رفتار تحقيرآميز از جهت شدّت و

[1]

. Ireland v. UK, series A, No., ..,(- )EHRR, Para.; quoted at: Philip Leach, Op. cit, p.; and also see: Malcolm D. Evans and Rod Morgan, Op. cit, pp. and.

[2]

. Nihal Jayawickrama, Op. cit, p.; Clare Ovey and Robin White, Op. cit, pp.-.

[3].Ibid.

[4].Ibid ,p ..