از اين روايت، به خوبى استفاده مى‌شود كه زدن كودك قبل از ده سالگى به خاطر وادار كردن به نماز كه يكى از اركان پنج‌گانه اسلام است، [1] جايز نيست؛ حال، چگونه مى‌توان او را براى ديگر موارد تنبيه كرد؟!

روايت ديگرى كه اين مطلب را تاييد و تاكيد مى‌كند، روايتى است كه از امام صادق (ع) نقل شده است؛ به اين صورت كه از آن حضرت در مورد حكم كودكى كه دزدى كرده بود، سؤال شد. حضرت در پاسخ فرمودند:

از او بپرسيد آيا مى‌داند دزدى عقوبت دارد؛ اگر مى‌دانست، بپرسيد: عقوبت آن چقدر است؛ و اگر نمى‌دانست، رهايش كنيد. [2] اگر علم به عقوبت داشتن، در تنبيه بدنى دخالت دارد، آيا درك خوبى و بدى عمل و شناخت علّت تنبيه، دخالت ندارد؟!

هم‌چنين اين روايت كه ابى‌بكر حضرمى از امام صادق (ع) روايت كرده است؛ امام صادق (ع) فرموده است:

«زن و شوهرى را به محضر حضرت اميرالمؤمنين (ع) آوردند. مرد با پسر زنش كه از شوهر ديگرى بود، لواط كرده و شهود بر ضدّ او شهادت داده بودند. به حكم آن حضرت، حدّ لواط را كه قتل است، در مورد مرد اجرا كردند و پسر را به اندازه‌ى كمتر از حدّ شلّاق زدند. سپس، اميرالمؤمنين (ع) به پسر فرمود: اگر قدرت تشخيص داشتى،- كنايه از اين‌كه بالغ و عاقل بودى- تو را نيز مى‌كشتم؛ چرا كه در مقابل او تسليم شدى و به خواسته‌ى او تن دادى». [3]

[1]. اين مطلب مضمون رواياتى است كه به حد استفاضه رسيده است؛ از جمله اين روايت: «قال الباقر (ع): بنى الإسلام على خمس: الصلاه والزكاه والصوم والحج والولايه». (محمد بن يعقوب كلينى، الكافى، ج 2، ص 18).

[2]. محمّد بن حسن حرّ عاملى، وسائل الشيعة، ج 18، ص 525، باب 28 از ابواب حدّ السرقة، ح 11: «وعن حميد بن زياد، عن عبيد الله بن أحمد النهيكى، عن ابن أبى عمير، عن عدة من أصحابنا، عن محمّد بن خالد بن عبدالله القسرى قال: كنت على المدينة فأتيت بغلام قد سرق فسألت أبا عبدالله (ع) عنه فقال: سله حيث سرق هل كان يعلم أن عليه فى السرقة عقوبة؟ فان قال: نعم، قيل له: أى شئ تلك العقوبة؟ فإن لم يعلم أن عليه فى السرقة قطعاً فخل عنه، فأخذت الغلام وسألته فقلت له: أكنت تعلم أن فى السرقة عقوبة؟ قال: نعم، قلت: أى شئ هو؟ قال: [الضرب‌] أضرب فخليت عنه».

[3]. محمّد بن يعقوب كلينى، الكافى، ج 7، ص 199، ح 4؛ محمّد بن حسن طوسى، تهذيب الاحكام، ج 10، ص 51؛ محمّد بن حسن حرّ عاملى، وسائل الشيعة، ج 18، ص 418، باب 2 از ابواب حد لواط، ح 1؛ «أتى أميرالمؤمنين (ع) بامرأة وزوجها، قد لاط زوجها بابنها من غيره وثقبه وشهد عليه بذلك الشهود فأمر به عليه السلام فضرب بالسيف حتّى قتل وضرب الغلام دون الحد، وقال: أما لو كنت مدركاً لقتلتك لامكانك إياه من نفسك بثقبك».