اسم الکتاب : تنبيه بدنى كودكان المؤلف : حسينى خواه، سيدجواد الجزء : 1 صفحة : 119
مفادى از قانون مدنى كه «تنبيه بدنى ملايم» را به عنوان يك
اقدام آموزشى در خانواده ميسّر مىسازد ...». [1]
بنابراين، از نظر كميتهى حقوق كودك، همهى انواع و اشكال تنبيههاى بدنى ممنوع و
مردود است و مواردى كه والدين از آنها به عنوان تنبيه معقولانه و ملايم نام
مىبرند نيز در زمرهى آنها، به عنوان عملى ممنوع جاى مىگيرد.
مبحثدوّم: ممنوعيّت تنبيه بدنىكودكان در ساير اسناد
بينالمللى حقوق بشر
اسناد بسيار ديگرى وجود دارند كه مىتوان از آنها ممنوعيّت
تنبيه بدنى كودكان در نظام بينالملل حقوق بشر را استنباط كرد، از جملهى اين
اسناد، اعلاميهى جهانى حقوق بشر، ميثاق بينالمللى حقوق مدنى و سياسى، ميثاق
بينالمللى حقوق اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى، كنوانسيون منع شكنجه، كنوانسيون
اروپايى حقوق بشر و ... است. در اين مبحث، ممنوعيّت تنبيه بدنى كودكان را در
اينگونه اسناد دنبال مىكنيم.
اعلاميه جهانى حقوق بشر مهمترين سند بينالمللى جهانى و
اوّلين دستاورد كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد- تشكيل شده در چارچوب مادّه
منشور ملل متحد توسط شوراى اقتصادى و اجتماعى سازمان ملل متحد- بهشمار مىرود؛ و
در دسامبر م با حضور نمايندگان تمام كشور آن زمان، بدون هيچگونه رأى مخالف در
مجمع عمومى سازمان ملل به تصويب رسيده است. اعلاميه جهانى حقوق بشر، اگر چه در
ظاهر به صورت يك اعلاميه (
Declaration )
تصويب شده است، ولى با توجّه به تكرار آن در اسناد
بينالمللى بعدى حقوق بشر و نيز تأكيد بر اهميت آن در تمام قطعنامههاى حقوق بشرى
صادر شده توسط مجمع عمومى ملل متحد وكميسيون