و بايد همين‌طور هم بماند.» [1] امّا كميته‌ى حقوق كودك چنين مطلبى را نمى‌پذيرد و در تفسير عمومى شماره‌ى 8 بيان مى‌كند:

«در خلال بررسى گزارش‌ها، پاره‌اى از دولت‌ها پيشنهاد كرده‌اند كه بعضى از سطوح و درجات تنبيه‌هاى بدنى كه شكل معتدل (ملايم) و معقول آن است، مى‌تواند تحت عنوان «صلاح (منافع) كودك» قابل توجيه باشد. ليكن كميته تأكيد مى‌كند به عنوان يك اصل عمومى مهم كه منافع كودكان بايستى در همه‌ى اقدامات مربوط به آن‌ها به عنوان ملاحظه‌ى اوليه باشد. از اين رو، تفسير مصلحت و منفعت كودك بايستى با مجموع كنوانسيون- كه شامل تعهّد به حمايت از كودكان در برابر همه اشكال خشونت مى‌شود- سازگار باشد؛ و نمى‌توان آن را بهانه رفتارهاى خشن، همانند تنبيه بدنى و ديگر اشكال مجازات ظالمانه و تحقيرآميز كه منافى كرامت انسانى و حقّ بر تماميّت جسمانى كودكان است، قرار داد.» [2] كميته همين نظر را در توصيه‌هايى كه به كشورهاى عضو دارد نيز بيان مى‌كند؛ به عنوان نمونه به دولت اسپانيا مى‌گويد:

«كميته توصيه مى‌كند مقامات اسپانيا در جهت مطابقت كامل قوانين داخلى با مفاد پيمان‌نامه، اصلاح قوانين را پى‌گيرى كنند .... به ويژه زبان به كار رفته در مادّه‌ى 154 قانون مدنى اسپانيا كه مى‌گويد «والدين مى‌توانند كودكان خود را به طور معقول و با ملايمت تنبيه كنند.» [3] و يا در تذكّر به اتيوپى مى‌گويد:

«كميته با نگرانى به عدم سازگارى مفاد معيّنى از قوانين داخلى با اصول و حقوق شناخته شده در پيمان‌نامه اشاره مى‌كند؛ هم‌چون ... مفادى از قانون جزا كه امكان صدور حكمى براى تنبيه بدنى كودكان را فراهم مى‌كند، و

[1].United kingdom IR .Paras .and.

[2]

. U. N. Committee on the Rights of the Child, op. cit, para..

[3].Spain IRCO ,Add .,paras .and.