سلمة بن خرشب شاعر معروف عرب گويد:

طفيل گويد:

شاعر ديگر گفته است:

شايد رسم تميمه بستن كودكان مانند تعويذ و چيزهاى بسيار ديگر از اين قبيل، از عرب بساير ملل و اقوام اسلامى رسيده و سرايت كرده باشد.

چه اين عادت كه منشأ و مايه‌اش عقايد جاهلى است در اعراب چندان شايع و مستمرّ بوده كه ولادت و كودكى را با تميمه بستن ملازمه ميدادند- و در زبان رايج و ادبى عرب تميمه بستن كنايه از كودكى و ولادت، و محلّ تميمه بستن كنايه از محلّ تولّد و موطن اصلى است و كلمه متمّ بمعنى محلّ بريدن ناف يعنى مولد، و فعل اتمّ بمعنى نزديك شدن وقت زاييدن ظاهرا از همين معانى كنائى آمده است.- رفاع بن قيس اسدى گويد:

[1] - فعل تمّم از باب تفعيل بمعنى تميمه بستن مولود آمده است.- در لسان العرب (يتمّ) بصيغه باب افعال نوشته و مقصود شاعر را گفته است «اى عاذه الذى تقلده قبل».

[2] - نوطى: فعل امر حاضر مؤنث است از ناط ينوط بوزن قال يقول كه فعل مخصوص اين مورد است يعنى بستن و آويختن گلو بند و تميمه بگردن.