responsiveMenu
صيغة PDF شهادة الفهرست
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
اسم الکتاب : توضيح المسائل (فارسي) المؤلف : خوئی، سيد ابوالقاسم    الجزء : 1  صفحة : 207

1-
خوردن و آشاميدن‌ (مسألة 1582 ) - اگر روزه‌دار با التفات به روزه دارد، عمداً چيزى بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مى‌شود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاك و شيره درخت، و چه كم باشد يا زياد. حتى اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو ببرد، روزه او باطل مى‌شود، مگر آن كه رطوبت مسواك در آب دهان به طورى از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود.
(مسألة 1583 ) - اگر موقعى كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده بايد لقمه را از دهان بيرون آورد و چنان‌چه عمداً فرو ببرد، روزه‌اش باطل است و به‌دستورى كه بعداً گفته خواهد شد، كفاره هم بر او واجب مى‌شود.
(مسألة 1584 ) - اگر روزه‌دار سهواً چيزى بخورد يا بياشامد، روزه‌اش باطل نمى‌شود.
(مسألة 1585 ) - آمپولى كه عضو را بى حس مى‌كند يا به جهت ديگرى استعمال مى‌شود، براى روزه‌دار اشكال ندارد. و بهتر آن است كه از استعمال آمپولى كه به‌جاى دوا و غذا به كار مى‌برند خوددارى كند.
(مسألة 1586 ) - اگر روزه‌دار چيزى را كه لاى دندان مانده است، عمداً فرو ببرد، روزه‌اش باطل مى‌شود.
(مسألة 1587 ) - كسى كه مى‌خواهد روزه بگيرد، لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال كند. ولى اگر بداند غذايى كه لاى دندان مانده در روز فرو مى‌رود، چنان‌چه خلال نكند و چيزى از آن فرو رود روزه‌اش باطل مى‌شود.
(مسألة 1588 ) - فرو بردن آب دهان، اگرچه بواسط خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمى‌كند.
(مسألة1589 )- فرو بردن اخلاط سر و سينه، تا به فضاى دهان نرسيده، اشكال ندارد. ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.
(مسألة1590 )- اگر روزه‌دار به قدرى تشنه شود كه بترسد از تشنگى بميرد، مى‌تواند به‌اندازاى كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد ولى روزه او باطل مى‌شود. و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از به‌جا آوردن كارى كه روزه را باطل مى‌كند،خوددارى نمايد.
(مسألة1591 )- جويدن غذا براى بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولا به حلق نمى‌رسد، اگرچه اتفاقا به حلق برسد، روزه را باطل نمى‌كند. ولى اگر انسان از اول بداند كه به حلق مى‌رسد، روزه‌اش باطل مى‌شود، و بايد قضاى آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است.
(مسألة1592 )- انسان نمى‌تواند براى ضعف، روزه را بخورد ولى اگر ضعف او به قدرى است كه معمولا نمى‌شود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.
2-
جماع‌

اسم الکتاب : توضيح المسائل (فارسي) المؤلف : خوئی، سيد ابوالقاسم    الجزء : 1  صفحة : 207
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
صيغة PDF شهادة الفهرست