امام حسن عليه السلام طى توطئه‌اى اموى مسموم گشت، امام حسين عليه السلام نقش ويژه‌اى را در كربلا ايفا نمود، آنجا كه گام در ريشه كن ساختن اين درخت ناپاك با يارى خداوند متعال نهاد و آن به واسطه ريخته شدن خون مظلوم خود كه به شكست شمشير ستم و تجاوز انجاميد، آنجا كه نه راهى براى ترور ابن ملجمى بود و نه شيوه مسموم نمودن جعده‌اى، بلكه دريك پيكار رو در رو.

كربلا كليد رويارويى‌

بدين‌سان حماسه كربلا نمادى گشت براى مبارزه ميان دين مبين اسلام و شرك پنهان، ميان حقّ پاك راستين و باطل آلوده دروغين، نبرد شجاعت و دلاورى و چالش در برابر دو دلى، فروبستگى و توجيه...

و امام حسين عليه السلام پرچم برافراشته‌اى گشت براى آنان كه مى‌خواهند در برابر حكومتهاى پنهان شده در پس دين، پايدارى نمايند و با تحريف علماى خيانت پيشه و سكوت تظاهر كنندگان به ديندارى، به مقاومت برخيزند. و دريك سخن براى هر كسى كه مى‌خواهد در برابر دين روغين و تظاهر كنندگان به دين كه صدالبتّه آشكارا مخالف خط و راه ايمان راستين هستند، ايستادگى و پايدارى نمايد.

اينگونه بود كه امام حسين عليه السلام در طول تاريخ روشنى‌بخش راه مؤمنين مستضعفى گشت كه گرفتار توطئه مثلث نفاق، تزوير و بز دلى شده بودند. محرومانى كه ديوانگان قدرت و خطيبان دربارى و ستم‌