امّا درخت اموى نفرين شده در قرآن، كه در جزيرةالعرب نقش فرعونهاى قدرت و ثروت و سياستبازان فريبكار و گمراه كننده را بازى مى‌كرد و در بدر و حنين و احزاب از راه خدا و رسالت روى برگرداند، هنوز پا برجا و استوار است. از اين رو مسؤوليّت ريشه كنى اين درخت و زدودن رسوبات جاهليّتى كه آن را تغذيه مى‌نمودند به جانشينان رسول اكرم صلى الله عليه و آله واگذار شد.

امّا اين درخت شوم، به آرامى در جامعه نوپا نفوذ مى‌كند تا تخم نفاق و اختلاف را بكارد. اينان چون سلولهاى سرطانى مى‌باشند كه در هر نفس آزمند و دل كينه توز، مستكبر و ستم‌پيشه‌اى كه به قدرت چنگ انداخته و تنها به دنبال مصلحتهاى خويش است، رخنه مى‌نمايند.

در برهه‌اى از زمان رؤياى پيامبر خدا كه روزى ياران خويش را از آن آگاه ساخته بود، تحقّق يافت. رويايى كه در آن مى‌بيند ميمونها بر منبرش جست و خيز مى‌كنند... و به ناگاه اين حزب استكبارى از اوضاع بحرانى در زمان خليفه سوم استفاده نموده و به شبه كودتاى نظامى به سرگردگى معاويه پسر ابى سفيان دست زد؛ در مقابل، ياران راستين پيامبر اكرم به رهبرى سرور و سالارشان امام اميرالمؤمنين على بن ابيطالب عليه السلام وارد نبردى سخت در صفّين در مقابل اينان كه بى‌شباهت به پيكارهاى رسول اكرم صلى الله عليه و آله بر عليه قدرت قريش نبود، گشتند.

و اگر دراين راه، امام على عليه السلام در محراب كوفه با شمشير مسموم برانى كه بنى‌اميّه آن را آماده ساختند به شهادت رسيد، و اگر فرزندش‌