براى تو صامتى نيست؟

امام فرمود: چرا، به خدا قسم خداوند براى من (فرزندى) قرار ميدهد كه حقّ و اهل آن را بدو استوار مى‌بخشد، و باطل و باطل خواهان را نيست و نابود مى‌كند.

در آن هنگام حضرت رضا فرزندى نداشت امّا يك سال بعد از اين ماجرا امام جواد به دنيا آمد. [1]

سال‌ 195 هجرى و ماه رجب بود. [2] شيعيان وفادار، مشتاقانه در انتظار ولادت فرزند امام رضا عليه السلام بودند. احاديث نيز آنان را از مقدم مبارك اين كودك خبر داده بود. آنها از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‌كردند كه فرمود: «پدرم به قربان بهترين كنيزان اهل نوبه»

اين حديث به مادر امام جواد اشاره داشت.

شيعيان مى‌خواستند برهان فرقه واقفيه را كه شايعات و تبليغات بسيارى بر ضدّ امام رضا به راه انداخته بودند، درهم بكوبند.

آن شب مصادف با شب نوزدهم ماه مبارك رمضان بود كه از افق حقّ ماهى كه از خورشيد تابانتر و پر شكوهتر و والاتر بود، درخشيدن گرفت. آرى او امام جواد عليه السلام بود.

راويان حديث از زبان پدر بزرگوار اين نوزاد نقل كرده‌اند كه فرمود: اين مولودى است كه در اسلام پر بركت‌تر از او زاده نشده است.

بلى، امام جواد در زمانى پا به عرصه هستى نهاد كه شيعيان با يكديگر به اختلاف برخاسته بودند و تبليغات برخى از مخالفان به دلهاى بعضى از مردم ساده لوح نفوذ كرده بود. در اين برهه تولّد فرزند موعود امام رضا عليه السلام نشانه‌