صدق آن‌حضرت و بطلان عقيده واقفيه شد.

چون امام جواد به دنيا آمد تبليغات و شايعات واقفيه به سرعت رنگ باختند و آنها چونان نمك در ميان موجى خروشان ذوب شدند. تولّد امام جواد سببى شد براى پيروزى حق و اتحاد شيعه و پيروى از حق، پس از اختلافات و تفرقه‌هايى كه پيش آمده بود.

بعلاوه امام رضا همواره مى‌فرمود: فرزندم جانشين من بر شماست. حال آنكه مردم مى‌ديدند كه آن‌حضرت فرزندى ندارد چون او به دوره كهولت رسيد و دل برخى از هواداران و دوستان ساده انديش او دچار شكّ و ترديد شد، امام جواد به دنيا آمد. بنابر اين ولادت او فرخنده و خجسته بود و شيعيان چون احاديث خود را راست و حق ديدند، بانگ شادمانى سردادند و خداى را سپاس و ستايش گفتند.

دوران كودكى‌

اين‌كودك بزرگوار، چونان گلى كه در دست‌نسيم پرورش‌مى‌يابد و مى‌شكفد، تحت رسيدگى و تربيت پدر بزرگوارش قرار گرفت.

پدرش معارف و آداب‌الهى‌را بدو آموخت. بدين‌سان پايه‌هاى‌حسب‌با شرف گوهر جمع آمدند وموهبتها چونان سپيده تابان صبح، در وى درخشيدن گرفتند.

مشيّت خداوند بر اين تعلّق گرفته بود كه اين كودك در سنين طفوليّت به مقام سيادت و امامت برسد.