و شنيد كه او مى‌گويد: واى از اين اندوه.

آن‌حضرت از اسامه پرسيد: اى برادر كدام اندوه؟ اسامه گفت: قرضى كه دارم. شصت هزار درهم.

پس امام فرمود: پرداخت آن بر من. اسامه گفت: مى‌ترسم پيش از اداى قرض خود از دنيا بروم. امام فرمود:

«نمى‌ميرى مگر آنكه من اين قرض را ادا كرده باشم؛ و آن‌حضرت چنان كه خود گفته بود پيش از وفات اسامه، قرض او را پرداخت. [1]

شجاعت و دلاورى‌

ما شيعيان بر اين باوريم كه ائمه معصوم عليهم السلام به قلّه همه كمالات انسانى رسيده و در رسيدن به هر كمالى از همگان گوى سبقت ربوده بودند. امّا شرايط خاصّ اجتماعى كه هر يك از ائمه عليهم السلام در آن به سر مى‌برده‌اند، موجب مى‌شده تا صفتى مخصوص به همان اوضاع و شرايط در آن نمود بيشترى پيدا كند. بنابر اين مى‌توان گفت كه هر كدام از آنان صفتى متفاوت از ديگرى داشته‌اند. صفت برجسته امام حسين عليه السلام، كه وى را از ديگر ائمه متمايز ساخته، همانا شجاعت و دلاورى آن‌حضرت است.

هر گاه انسان واقعه كربلا را با آن صحنه‌هاى شگفت انگيز به خاطر مى‌آورد صحنه‌هايى كه در آنها خون با اشك و بردبارى با مروّت و همدلى با فداكارى آميخته بود، چهره قهرمان يكى از دلير مردان اين ميدان يعنى حسين بن على عليه السلام در شكوهمندترين و درخشانترين شكل خود نمايان مى‌شود به گونه‌اى كه اگر از تواناييهاى جنگى آن‌حضرت كه آن را دست به دست و سينه به سينه از