«... براى خدايى كه آفريننده آنهاست سجده كنيد اگر تنها او را
مىپرستيد.»
- 2- عباد الرحمان، چه كسانيند؟
در سوره فرقان صفات «عباد الرحمان» بندگان رحمان را كه ويژگيهاى خير
در ايشان كمال يافته مىخوانيم و با ژرفانديشى در آيات 63 تا
77 اين سوره ابعاد عبادتى را مىشناسيم كه هدف خلق تلقّى شده است.
خداوند متعال مىفرمايد:
«بندگان (خاص خداوند) رحمان كسانى هستند كه با آرامش و بىتكبّر
بر روى زمين راه مىروند ...»
شايد اين از تجلّيات حالت صلح و سلامى است كه عبادت خدا در نفوس آنان
به بار مىآورد، زيرا آنها در برابر سننِ الهى در آفرينش با خشنودى، تسليم و
سازگارى زندگى مىكنند:
«... و هرگاه جاهلان ايشان را مخاطب قرار دهند (و سخنان با
بخردانه بگويند)، به آنها سلام مىگويند.»
ويژگى گذشت، رحمت و دورى گزيدن از چالشهايى كه منيّت و تعصّب به بار
مىآورد از تجلّياتِ عبادت الهى است. قلبِ آباد به عشق خدا و عشق بندگانِ خدا مردم
را ناخوش نمىدارد و با آنها به كشمكش نمىپردازد: