فَنِعْمَ الْمَوْلَى‌ وَنِعْمَ النَّصِيرُ [1]

«... از آيين پدرتان ابراهيم پيروى كنيد، خداوند در كتابهاى پيشين و در اين كتاب آسمانى شما را مسلمان ناميد، تا پيامبر گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم. پس نماز را برپا داريد و زكات را بدهيد، و به خدا تمسّك جوييد، كه او مولا و سرپرست شماست. چه مولاى خوب، و چه ياور شايسته‌اى.»

پس تمسّك جستن به خدا، آخرين و مهم‌ترين نشانه‌هاى جامعه مسلمان است، زيرا خداوند بهترين سرور و يارى رسان است.

آية الله العظمى السيد محمد تقي المدرسي(دام ظله)، ايمان زيربناى شريعت - قم، چاپ: اول، 1383.

ب- در اينجا اين پرسش مطرح مى‌شود كه تمسّك جستن و اعتصام به خدا به چه مفهوم است؟ پاسخ اين پرسش از لابه لاى آيه پيش و آيه‌اى كه هم اينك از سوره آل عمران مى‌خوانيم آشكار مى‌شود، آنجا كه خداوند مى‌فرمايد:

وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ وَمَن يَعْتَصِم بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَى‌ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ‌ [2].

«چگونه كافر مى‌شويد در حالى كه آيات خدا بر شما خوانده مى‌شود و رسول او در ميان شماست‌؟ و هركه به خدا تمسّك جويد به راه راست هدايت شده است.»

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَلَا تَفَرَّقُوا... [3].

«و همگى به ريسمان خدا (قرآن و رسول خدا) تمسّك جوييد، و پراكنده نشويد...»

ما از اين آيات سه‌گانه چه درمى‌يابيم؟

1- تمسّك جستن به خدا به مفهوم آن است كه خدا را سرور و ياور خود بگيريم كه اين امر در گرفتاريها و دشواريها (اختلافات داخلى يا يورشهاى خارجى) بيشتر و بيشتر رخ مى‌نمايد.

2- تمسّك جستن به خدا با بازگشت به كتاب خدا و پيامبر او صورت مى‌پذيرد،