و اين كه توبه از افشاى سرِ، يك ضرورت است و بدون آن، قرآن، امكان رها شدن ايشان را بيم مى‌دهد. خداوند مى‌فرمايد:

إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذلِكَ ظَهِيرٌ [1].

«اگر شما دو زن توبه كنيد بهتر است زيرا دلهايتان از حق بازگشته است و اگر براى آزارش همدست شويد خدا ياور اوست و نيز جبرئيل و مؤمنان شايسته و فرشتگان از آن پس ياور او خواهند بود.»

ت- خداوند مى‌فرمايد:

عَسَى‌ رَبُّهُ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبْدِلَهُ أَزْوَاجاً خَيْراً مِنكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَاراً [2].

«شايد اگر شما را طلاق گويد پروردگارش به جاى شما زنانى بهتر از شمايش بدهد. زنانى مسلمان‌، مؤمن، فرمانبردار، توبه كننده، اهل عبادت و روزه‌گير، خواه شوهر كرده و خواه باكره باشد.»

در اينجا اشاره روشنى وجود دارد كه همسر خوب و صالح همان زنِ مؤمنِ پرستشگر توبه كار است.