«به موسى و برادرش وحى كرديم كه: براى قوم خود، خانه‌هايى در سرزمين مصر انتخاب كنيد و خانه‌هايتان را مقابل يكديگر (و متمركز) قرار دهيد و نماز را برپا داريد و به مؤمنان بشارت ده.»

بدين سان خداوند، مؤمنان را به جهت نماز و عبادت‌شان، نويد و بشارت مى‌دهد؛ نويد پيروزى و رستگارى.

امام صادق عليه السلام فرمود:

«للمصلّي ثلاث خصال: إذا قام في صلاته يتناثر عليه البرّ من أعنان السماء إلى مفرق رأسه، وتحفّ به الملائكة من تحت قدميه إلى أعنان السماء، وملك ينادي: أيّها المصلّي لو تعلم من تناجي ما انفتلت» [1].

«براى نمازگزار سه خصوصيّت است: زمانى كه او به نماز مى‌ايستد، از آفاق آسمان تا فرق سرش، نيكويى بر او افشانده مى‌شود، و فرشتگان از زير قدمهايش تا آفاق آسمان به گِرد او مى‌چرخند و طواف مى‌كنند، و فرشته‌اى فرياد مى‌زند: اى نمازگزار! اگر بدانى كه با كه مناجات مى‌كنى، هرگز از او رو بر نمى‌تابانى.»

نشانه ايمان‌

نماز، نشانه ايمان و توشه مؤمن براى روز قيامت است. گوش فرا دهيم كه خداوند عزّ وجلّ خطاب به پيامبرش چه مى‌فرمايد:

(قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلاةَ وَيُنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرّاً وَعَلَانِيَةً مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَابَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلالٌ) [2].

«به بندگان من كه ايمان آورده‌اند بگو نماز را برپا دارند و از آنچه به آنها روزى داده‌ايم، پنهان و آشكار، انفاق كنند، پيش از آنكه روزى فرارسد كه نه در آن خريد