عملكرد جاهلانه با پاسخى از سوى طرف مقابل همراه شود اين كشمكش سرانجام به يك فتنه بدل مى شود. از همين رو سلام كردن بر نادانان در واقع ضريب احساس امنيت را در جامعه بالا مى برد. در واقع مؤمن به تعبيرى نبايد در رويارويى با يك جهت گيرى جاهلانه سوزن را با جوالدوز پاسخ گويد، بلكه بايد با بردبارى وآرامش از آن گذر كند.

4- واضح است سلام كردن بر نادان به معنى پذيرش عملكرد او نيست، بلكه اين سلام بايد پس از روى گردانى وبرائت جويى از عملكرد ويا گفتار جاهلانه فرد نادان وواگذارى تمام مسؤوليت سخنان بيهوده وى به وى صورت پذيرد.

4- سلام بر پيامبران‌

خداى سبحان مى فرمايد:

قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ «نمل، 59»

«بگو: «حمد مخصوص خداست، وسلام بر بندگان برگزيده اش» آيا خداوند بهتر است يا بتهايى كه همتاى او قرار مى دهند؟».

رهيافت وحى وحكم الهى:

ميان مؤمنان وفرستادگان واولياى الهى پيوندى نزديك برقرار است، چه ايشان وسيله فرود آمدن رحمت الهى والگوهايى از سوى خدا وشفاعت كنندگان در روز رستاخيزند، كه خداوند ايشان را با فروفرستادن درود بر ايشان تكريم كرده است. از همين رو خداوند احترام وبزرگداشت ايشان را بر مردم بلكه بر طبيعت نيز واجب ساخته است.

استحباب درود فرستادن بر پيامبران به ويژه پيامبراكرم (ص) را مى توان از مجموعه اى از آيات قرآنى استنباط كرد.

اين گونه است كه يك مؤمن واقعى با درود فرستادن بر پيامبر مكرّم اسلام (ص) واهل بيت پاك ومطهر ايشان وديگر فرستادگان الهى، ايشان را بزرگ مى دارد واحترام مى كند واز اين راه دوستى وايمان وپيروى خود را از مسير ايمانى آنها نشان مى دهد.