همسر اول اوست، بنابراين همسراول پدر رضاعى آن كودك به شمار مى‌آيد نه همسر دوم زن.

شرط دوم- مقدار شير خوارگى‌

1- براى آن كه رضاع موجب محرميت شود وخويشى پديد آورد بايد به قدرى باشد كه گوشتى بروياند وخونى بسازد يا استخوانى استوارگرداند، واين امر به وسيله افزايش وزن ورشد پيوسته استخوان وجريان خون در گونه‌ها وطراوت چهره اى كودك ونظاير آن از نشانه‌هايى كه مادران شير دهنده مى شناسند، فهميده مى‌شود.

2- واقوى آن است كه روييدن گوشت وپديد آمدن خون كفايت مى‌كند حتى اگر استخوان كه- ظاهراً- در مرحله بعد قرار دارد استوارنگردد.

3- بايد روييدن گوشت به گونه‌اى اساسى به شير دادنهاى يك زن بستگى داشته باشد، اما در صورتيكه كودك همزمان با شير ديگرى تغذيه كند، اين شرط تحقق نمى‌يابد.

4- شارع مقدس به هدف آسان‌گيرى وگشايش بر مردم براى تحقق اين‌شرط دو حد عرفى قائل شده كه عبارتند از شير خوردن يك شبانه روز يا پانزده بار پى در پى.

الف- شير خوارگى يك شبانه روز:

اگر كودكى به عنوان نمونه- از نيمروز جمعه تا ظهر روز شنبه از پستان يك زن شيربخورد آن زن مادر رضاعى او مى گردد به شرط آن كه غذاى طفل دراين مدت تنها شير او باشد، اما اگر از شير يا خوراك ديگرى تغذيه كرد به گونه اى كه به واسطه همه‌ى آنها استخوانش استوار گشت يا گوشت او روييد وخون در او پديد آمد كفايت نمى كند.

آرى، غذاى اندك زيانى نمى‌رساند.

اگر كودك در طول اين مدت مريض باشد يا زن شيرده آنقدر كم‌شير باشد كه شير او نه گوشتى را بروياند ونه خونى را پديد آورد، ايجاد محرميت دور به نظر مى رسد، وپيمودن راه احتياط در چنين موردى بهتر است.