اگر كسى در روز ماه مبارك رمضان عمداً با چيزى كه فى نفسه حرام نيست
روزه خود را باطل كند كفاره او يكى از كفارههاى سه گانه بطور اختيارى خواهد بود.
يعنى مىتواند يكى از موارد آزاد كردن بنده، دو ماه روزه مستمر يا اطعام شصت مسكين
را انتخاب كند.
6 و 7- مخالفت با پيمان وچيدن مو توسط زنان در عزا:
كفاره هر دوى اين كارها همانند كفاره باطل كردن عمدى روزه به غير
عملحرام، مىباشد.
8- باطل كردن عمدى روزه قضا:
هر كسى روزه قضاى ماه رمضان را بعد از ظهر شرعى عمداً باطل كند،
كفاره آن اطعام ده مسكين است واگر نمىتواند بايد سه روز را پشت سرهم روزهبگيرد.
9- شكستن سوگند:
هر كسى با سوگندى كه به صورت شرعى- يعنى بر حسب احكام وشرايطى كه در
احكام سوگند ذكر شد- مخالفت كند كفاره او آزاد كردن يك بنده، يا اطعام يا پوشاندن
ده مسكين است واگر به هيچكدام از اين كفارههاى سه گانه قادر نبود، مىتواند سه
روز، روزه بگيرد.
10- شكستن نذر:
هر كسى بانذر خود مخالفت كرده وبه آن وفا نكند بنابر اظهر، كفاره
شكستن سوگند بر عهدهاش است، اگر چه بنابر احتياط مستحبى بايد كفاره افطار عمدى در
ماه مبارك رمضان را بپردازد.
11- ناشكيبايى در مصيبت:
اگر در مصيبت، زن موى خود را بكند يا صورت خود را بخراشد يا مرد در
مرگ فرزند يا همسرش پيراهن خود را پاره كند، كفاره شكستن سوگند بر عهده آنان است.
[1] - درباره مسأله ظهار رجوع كنيد به احكام ظهار صفحه 617.
اسم الکتاب : احكام معاملات المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 484