فصل بيست وششم: كفّارات‌

كفاره چيست؟

كفاره مجازاتى است كه انسان، به خاطر ارتكاب گناه، يا اشتباه يا عمل‌ناپسندى- به طور وجوبى يا استحبابى، متحمّل آن مى‌شود. اين مجازات گاهى جريمه مالى وگاهى عمل بدنى مى‌باشد.

كفاره‌هايى كه شرع مقرر كرده بسيارند كه برخى از آنها در ابواب مختلف فقه به مناسبت بحث درباره احكام سببهاى آنها بيان مى‌شود، كفاره‌هاى مستحب را نيز در كتابهاى حديث وروايات مى‌توان مطالعه كرد.

اكنون به اختصار به مهمترين كفاره‌هاى واجب اشاره مى‌كنيم:

1- قتل عمد:

اگر كسى مؤمنى را عمداً واز روى ظلم به قتل برساند كفاره‌هاى سه گانه اصلى يعنى آزاد كردن يك بنده، دو ماه روزه مستمر واطعام «غذا دادن وسيركردن» شصت مسكين بر عهده اوست.

2- شكستن روزه با عمل حرام:

اگر كسى در روزه ماه مبارك رمضان با عملى كه خودش فى نفسه حرام است مانند نوشيدن شراب يا زنا ويا استمنا روزه‌اش را بشكند بنابر احتياط كفاره هاى سه گانه، يعنى كفاره قتل عمد بر گردن اوست.

3- قتل خطا:

اگر كسى مؤمنى را به اشتباه بكشد، يكى از كفاره‌هاى سه گانه به طور ترتيبى بر عهده اوست. به اين معنا كه اگر مى‌تواند اول بايد بنده‌اى را آزاد كند، اگر امر برايش ممكن نيست، بايد دو ماه را بطور مستمر وپشت سر هم روزه بگيرد واگر از اين كار نيز ناتوان است، بايد شصت مسكين را سير كند.