6- نذر زن در صورتى كه شوهرش او را از اينكار منع كند، صحيح نيست، واگر بدون اجازه او نذر كند، شوهر مى‌تواند آنرا باطل كند. اما اگر شوهر به زن اجازه دهد كه نذر كند، پس از آن حق ندارد كه او را از وفاى به نذرش منع كند.

7- اما در مورد فرزند، اگر با نهى پدر از نذر، عمل به نذر از سوى فرزند مرجوح وناپسند تلقى شود، عدم نهى پدر شرط خواهد بود، واگر چنين نيست باز هم رعايت اين شرط به قواعد فقهى نزيكتر است، ولى راه خلاص از اين اشكال اين است كه فرزند بدون اجازه پدرش نذرى نكند.

اقسام نذر

8- نذر به سه قسم تقسيم مى‌شود:

اول- نذر شكر: آن است كه شخص براى سپاس از نعمتى كه خداوند متعال بر وى ارزانى داشته نذرى كند، مثل اينكه بگويد: «اگر خدا فرزندى به من عطا كند پس در راه خدا بر عهده من است كه فلان كار را انجام دهم» يا «اگر از بيماريم شفا يابم به خاطر خدا فلان كار را مى‌كنم».

دوم- نذر زجر «ممانعت وبازداشتن»: عبارت است از آنكه انسان به هدف بازداشتن خود از ارتكاب حرام، يا مكروه يا جلوگيرى از ترك واجب يا مستحب نذرى كند، ومثلًا بگويد: اگر غيبت كسى را كردم بر عهده من است كه براى رضاى خدا فلان كار را بكنم «جلوگيرى از ارتكاب حرام».

اگر در مسجد آب دهان انداختم بر عهده من است كه براى خدا فلان كار را بكنم «جلوگيرى از ارتكاب مكروه».

اگر به فرزندم نفقه ندادم، بر عهده من است كه براى خدا فلان كار را بكنم «جلوگيرى از ترك واجب».

اگر نماز شب را ترك كردم بر عهده من است كه براى خدا فلان كار را بكنم «جلوگيرى از ترك مستحب».

سوم- نذر داوطلبانه: نذرى است كه انسان بطور داوطلبانه وبدون قراردادن هيچ شرطى انجام مى‌دهد، مثل اينكه بگويد: «نذر مى‌كنم براى خدا كه اول هر ماه روزه بگيرم».