ظرفى را پرتاب كرده وآن را نابود كند، ويا ديوارى را به وسيله اتومبيلش خراب كند ومانند اينها، كه در تمام اين موارد وموارد مشابه، تلف كننده مسؤوليت كارى را كه انجام داده به عهده داشته وضامن زيان وارده بوده وبايد آن را جبران كند.

ب: گاهى ممكن است خود شخص بطور مستقيم وبدون واسطه كار اتلاف را انجام ندهد بلكه سبب اتلاف باشد، به اين صورت كه شخصى كارى انجام داده يا چيزى ايجاد كند كه آن واسطه اتلاف چيزى شود به گونه‌اى كه عرف‌آن شخص- ونه واسطه را- سبب اتلاف بشمارد. به مثالهاى زير توجه فرماييد:

- ايجاد گودالى در مسير عمومى، بدون نصب علامتهاى هشدار دهنده دركنار آن، كه در نتيجه آن، عابران پياده ويا وسايل نقليه در آن سقوط كنند. دراين صورت شخص ويا نهاد حفر كننده آن ضامن خسارت وارده مى‌باشد. واز اين نمونه چاله هايى است كه توسط نهادهاى گوناگون شهرى ايجاد شده، بدون اينكه علائم هشدار دهنده‌اى جهت عابرين در آنجا نصب كنند.

- قرار دادن ميخى در مسير اتومبيلها كه باعث پنچر شدن چرخهاى آنها شود.

- بازكردن افسار وقلاده وبند حيوان، كه سبب گريختن آن گردد.

- ساختن ديوارى بدون رعايت اصول مهندسى لازم، كه آن ديوار به روى عابران خراب شود.

- بازكردن در قفسى، ودر نتيجه فرار پرنده.

- نصب مانعى در مسير عبور عابران كه عابرى در اثر برخورد با آن ضررببيند. در تمام اين مثالها ونمونه‌هاى بسيارى از اين دست؛ كسى كه سبب را ايجاد مى‌كند ضامن بوده ومسؤول جبران خسارتهاى وارده مى باشد، ومرجع ومعيار در اين مورد عرف است، پس آنچه را عرف سبب خسارت بداند ضمانت ثابت مى‌شود.