اما اگر نگهدارنده وديعه سبب تسلط ظالم بر امانت شود، ويا موجب دزدى آن گردد، چنانكه عرف، او را باعث تلف شدن وديعه بداند، يا اينكه در نگهدارى‌آن سهل انگارى كرده باشد، بنابر قول اقوى او مسؤول وضامن است.

پنجم: اگر نگهدارنده وديعه مى‌تواند خطر تسلط ظالم بر وديعه را با محافظت از آن دفع كند، اينكار بر او واجب است، هر چند اينكار مستلزم اين باشد كه وجود آن شى‌ء را نزد خودش انكار كند.

اما اگر دفع خطر، مستلزم تحمل خسارت مالى است، اگر اين امر ازمستلزمات حفظ وديعه است، بر او واجب است كه اين خسارت را تحمّل كند، اما اگر خسارت زياد باشد وموجب ضرر وحرج شود بر او واجب نيست.

پايان يافتن وديعه‌

13- قرارداد وديعه به سبب عوامل زير باطل مى‌شود:

اول: با مرگ وديعه گذار يا نگهدارنده وديعه.

دوم: با از ميان رفتن يكى از شرايط اهليّت در نزد يكى از آنها مانند ديوانه شدن، يادر مورد امين ناتوان شدن از حفظ وديعه.

سوم: با فسخ قرارداد توسط هر يك از آنها، يعنى در خواست استرداد وديعه توسط مالكش يا پس دادن آن از طرف نگهدارنده.

14- اگر وديعه گذار بميرد نگهدارنده بايد فوراً وديعه را به وارث «يا درصورت قاصر بودن وارث به وليش» تحويل دهد، ويا دست كم به وى اطلاع دهد، واگر بدون هيچ عذر شرعى در اين كار سهل انگارى واهمال كند مسؤول هرگونه ضرر، خسارت ويا تلف وديعه مى‌باشد.

15- اگر نگهدارنده وديعه بميرد آنچه نزد او به وديعه گذاشته شده است‌تبديل مى‌شود به وديعه‌اى نزد وارث او، يا در نزد ولى وارث اگر او قاصر باشد، واو بايد فوراً آنرا به مالكش پس بدهد ويا او را مطلع كند.

16- اگر نشانه‌هاى نزديك شدن مرگ، در امين پديد آيند «مانند اينكه دچار بيمارى كشنده ولاعلاجى مثل سرطان گردد»، در صورتى كه مطمئن نباشد خويشانش وديعه را به مالكش برگردانند، واجب است آنرا به صاحبش ويا به‌