نابالغ، مميّز، ويا مجنون «به شرط دارا بودن قابليت استفاده از آن» ومحجور عليه صحيح مى‌باشد.

10- يكى از شرايط اهليّت داشتن براى استفاده از عاريه آن است كه مانعى شرعى براى استفاده عاريه گيرنده از عاريه نباشد، بنابر اين مثلًا عاريه گرفتن قرآن توسط كافر كه بنابر مشهور حق در اختيار داشتن قرآن را ندارد، عاريه‌گرفتن كتابهاى گمراه‌كننده توسط مسلمان وهمينطور عاريه گرفتن شكار توسط كسى كه در احرام است به دليل اين كه از لحاظ شرعى مُحرِم نمى‌تواند شكارى در اختيار داشته باشد، صحيح نيست.

11- بايد عاريه گيرنده مشخص باشد، نه اينكه ميان يكى از دو نفر يايكى از چند نفر مردّد باشد بدون اينكه در زمان حال يا در آينده مشخص گردد. بنابراين مثلًا عاريه دادن كتاب به يكى از دو نفر يا به يكى از چند نفر بدون اينكه آن شخص كاملًا معلوم باشد، درست نيست.

12- اما لازم نيست كه عاريه گيرنده يك نفر باشد، بنابر اين عاريه دادن يك‌كتاب به دو نفر يا بيشتر كه براى استفاده از آن با يكديگر توافق كرده‌اند «كه يا با قرعه يا به صورت متناوب يا به هر شكل ديگرى» از آن استفاده كنند صحيح‌است.

مال عاريه‌

13- مال عاريه بايد شرايط زير را داشته باشد:

الف: از آن نوع چيزهايى نباشد كه با استفاده از آن، به طور كلى از بين مى رود.

بنابراين عاريه دادن مستغلات، وسايل نقليه، لوازم منزل، پوشاك، ابزارآلات ومواد فرهنگى وشبيه به آن صحيح است، همچنانكه عاريه دادن حيوانات مفيد مانند اسب وشتر «براى حمل كالا يا سوارى» وسگ «براى شكار، نگهبانى، مبارزه عليه جرايم يا پيدا كردن زندگان زير آوارها» صحيح مى‌باشد.

اما عاريه دادن خوراكيها، نوشيدنيها، عطور، شوينده‌ها وشبيه اينها كه با استفاده از بين مى‌روند صحيح نيست.