شرايط هبه‌

6- براى اينكه هبه صحيح باشد وشى‌ء هبه شده به مالكيت گيرنده هبه درآيد، بايد او شى‌ء هبه شده را تحويل بگيرد، اگر چه در غير از مجلس قرارداد باشد، بنابراين اگر آن را او تحويل نگيرد، هبه تمام نشده واحكام هبه بر اين عمل مترتب نمى‌شود.

7- شى‌ء هبه شده بايد از اعيان باشد، لذا هبه منفعت صحيح نمى‌باشد.

8- در صحت هبه معلوم بودن آن، شرط نيست بلكه چيزى را كه مقدارش‌معلوم نباشد را نيز مى‌توان هبه كرد.

هبه، قرار دادى جايز

9- هبه قرارداد جايزى است كه هبه كننده حق فسخ وبرگرداندن جنس هبه شده را دارد، مگر در موارد زير كه در آن پس گرفتن شى‌ء هبه شده جايز نيست:

اول: بنابر قول مشهور بازگشت در هبه به خويشاوندان جايز نمى‌باشد، چه خويشان درجه يك باشند «مانند پدر ومادر، فرزندان ونوه‌ها» وچه فاميل دورتر «مثل عموها دايى‌ها وفرزندانشان»، كه اين قول موافق احتياط است.

دوم: هنگامى كه طرف ديگر هبه زوج يا زوجه باشد «بنابر احتياط».

سوم: در صورتى كه همه يا قسمتى از مورد هبه تلف شده واز بين برود.

چهارم: هنگامى كه هبه معوضه باشد، يعنى شخصى كه به او هبه‌اى داده شده در عوض آن، چيزى را به هبه كننده بدهد، چه اينكار با شرط هبه كننده باشد وچه شخص گيرنده‌ى هبه آنرا داوطلبانه وبخواست خود انجام بدهد.

پنجم: در صورتى كه هبه كننده در اين هبه قصد تقرّب جستن به خدا كرده باشد.

ششم: هرگاه گيرنده هبه، در مورد هبه تصرفى كند كه باعث انتقال ملكيّت آن به ديگرى شود، مثلًا آن شى‌ء را بفروشد ويا به كس ديگرى هبه كند.

هفتم: همچنين است وقتى كه در مورد هبه تصرفى كند كه آن را تغيير دهد، مانند اينكه گندم هبه شده را آرد، پارچه را خياطى ويا غذا را بپزد ومانند اينها، اما تصرفى كه موجب تغيير نشود مانع رجوع وپس گرفتن شى‌ء نمى‌شود، مانند پوشيدن لباس، پهن كردن فرش، سوار شدن بر وسيله نقليه، وسكنى گزيدن در خانه.