هشتم: هنگامى كه هبه كننده يا گيرنده‌ى هبه، بعد از عقد قرارداد وتحويل دادن وتحويل گرفتن مورد هبه بميرد.

10- اگر هبه كننده يا گيرنده‌ى هبه بعد از قرارداد وقبل از تحويل دادن وگرفتن جنس هبه داده شده بميرد، هبه باطل شده وآن شى‌ء در ملكيت هبه كننده باقى مانده، ويا به ورثه‌اش منتقل‌مى‌شود.

11- اگر گيرنده‌ى هبه در ضمن قرارداد لازمى بر هبه كننده شرط كند تا هبه‌اش را پس نگيرد، شرط صحيح بوده وهبه لازم مى‌شود. مثلًا طى قرارداد فروشى بين دو طرف، گيرنده‌ى هبه عدم رجوع وباز پس‌گيرى شى‌ء هبه شده را شرط كند [1].

12- همچنين جايز است، هبه كننده بر گيرنده‌ى هبه حق فسخ ورجوع وپس‌گرفتن هبه را تا زمان معيّنى شرط كند، در اين صورت او حق فسخ دارد حتى درمورد هبه‌هاى لازمى كه به آنها اشاره كرديم.

13- باز پس‌گيرى هبه توسط هبه كننده، در حالات جايز به وسيله گفتار «به اينكه بگويد در هبه باز گشتم وآن را پس مى‌گيرم» ويا با انجام عملى «به اينكه عملا مورد هبه را از گيرنده هبه بگيرد» ويا به وسيله هر گونه تصرفى كه ملكيت شى‌ء ويا منفعت آن را منتقل كند «مانند اينكه شى‌ء هبه داده شده را بفروشد يا اجاره دهد ويا اصلًا به شخص ديگرى دهد» محقق مى‌شود.

14- آگاهى گيرنده‌ى هبه به فسخ و بازپس‌گيرى هبه، شرط نيست، بلكه هبه به مجرد باز گشت هبه كننده، فسخ مى‌شود، حتى اگر گيرنده‌ى هبه پس از مدتى ازاين امر باخبر شود.