واقع دست زدن به چنين كارهايى بايد با هدف ابراز نارضايتى وخشم مرد نسبت به عملكرد نامتناسب زن در روابط ميان همسرى ونه از روى انتقامجويى وآزار واذيت باشد. در هر حال اگر طى تمام اين مراحل هم اثر نكرد در آن صورت بايد كار را به قضاوت واگذار كرد.

ب: ولايت مرد در اجراى احكام الهى، كه خود احكام به دو بخش تقسيم مى شود:

نخست: آنچه با زندگى زناشويى ارتباط دارد، مانند احكام طهارت وپاكيزگى ودورى از غذاى حرام ومضرّ وغسل كردن از حيض ويا جنابت، كه گردن ننهادن زن به اينگونه احكام معاشرت همسر مؤمن را با وى بسيار دشوار مى سازد وهمچنين بر تربيت فرزندان به عنوان ميوه هاى زندگى زناشويى اثر منفى مى گذارد.

از اين رو اگر زنى مثلا به ديدن فيلمهاى جنسى در حضور فرزندان خود خو بگيرد به طورى كه اين عمل او بر اخلاق ورفتار ايشان تاثير منفى بگذارد، مرد مى تواند زن را از اين كار منع كرده وحدود واحكام الهى را به عنوان سرپرست خانه در محيط خانه جارى سازد.

دوم: احكامى كه با زندگى زناشويى پيوندى مستقيم ندارد؛ مانند نماز نخواندن، به جا نياوردن حج، عادت به غيبت وتهمت واهمال در پرداخت خمس وزكات وديگر حقوق شرعى ومانند اينها.

در اينجا به نظر مى رسد مرد بايد در حدّ توان از نفوذ وچيرگى خود در اقامه حدود الهى واجراى احكام خداوند استفاده كند.

از آنجا كه حكمت ودورانديشى وهمچنين سخت كوشى مردان بيش از زنان است وايشان كليه نيازهاى خانواده را تامين مى كنند، بايد از دورانديشى، سخت كوشى واموال خود با هر وسيله وروش مجاز وممكنى در راه اجراى احكام شريعت در فضاى خانه وخانواده، بهره جويند. به عنوان مثال مرد مى تواند ايجاد رفاه بيشتر در خانواده را به التزام بيشتر افراد خانواده نسبت به احكام شرعى مشروط كند ومثلا بگويد: «اگر نمازهاى خود را به موقع به جا آوريد، به يك مسافرت خواهيم رفت، وگرنه نمى‌