فصل دوم: فقه روزى ومعاش‌

احكام خوردنى ها وآشاميدنى ها

درآمد:

دست يابى به صلح وآرامش يكى از اهداف بزرگ جامعه اسلامى وفراهم آوردن روزى حلال يكى از برجسته ترين پايه هاى آن است كه خود نيز بر خوراك، مسكن، بهداشت وآموزش تكيه دارد.

تغذيه، نخستين نياز انسان به شمار مى رود، از همين رو اطعام يكى از اساسى ترين وظايف هر كس در برابر ديگران محسوب مى شود. از سويى تمام خوردنيها براى انسان حلال است، مگر آن تعداد كمى كه خداوند حرام كرده است.

ولى به هرحال انسان بايد پاكيزه ترين خوراك را براى خوردن برگزيند، زيرا غذا انرژى مورد نياز انسان را كه بايد در راه پرهيزگارى ونيكوكارى مصرف شود، توليد مى كند. از سويى بر هركس واجب است كه اندازه را در خوردن وآشاميدن حفظ كند ودرآن زياده روى نكند.

1- تغذيه وارزش زندگى‌

خداى متعال مى فرمايد:

هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِى مَنَاكِبِهَا وَ كُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَ إِلَيْهِ النُّشُورُ «ملك، 15».

«او كسى است كه زمين را براى شما رام كرد، بر شانه هاى آن راه برويد واز روزيهاى خداوند بخوريد، وبازگشت همه به سوى اوست».

همچنين مى فرمايد:

وَ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّباً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِى أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ «مائده، 88»

«واز نعمت هاى حلال وپاكيزه اى كه خداوند به شما روزى داده است، بخوريد واز «مخالفت» خداوندى كه به او ايمان داريد، بپرهيزيد».