عارض‌مى‌شود، غسل بر او واجب مى‌شود، واگر با همسر خود نزديكى كند ولى شك كند كه دخولى‌كه موجب غسل مى‌شود صورت گرفته يا نه، غسل بر او واجب نيست.

با شك در جنابت غسل واجب نمى‌گردد واحكام شك در غسل وجنابت مانند احكام شك‌در وضو وحَدَث است كه قبلًا شرح داده شد.

5- اگر با پوشش (يعنى از روى لباس يا كاپوت ومانند آن) داخل كند، نزديكى‌صورت گرفته وغسل واجب مى‌شود مگر اينكه آن پوشش به اندازه‌اى ضخيم باشد كه با آن، داخل كردن صدق نكند.

6- در هر چيزى كه وضو شرط است همچون نماز وطواف واجب ولمس كردن نوشته‌قرآن، غسل از جنابت هم شرط است، علاوه بر آن، طهارت از جنابت، در روزه رمضان هم‌شرط است زيرا اگر جنب در شب رمضان بخوابد تا بعد از طلوع فجر (به تفصيلى كه‌گفته خواهد شد) روزه او باطل است، ودر قضاى روزه رمضان نيز همين حكم جارى‌است، اما در روزه‌هاى ديگر اين شرط وجود ندارد.

7- وارد شدن جنب در مسجد الحرام ومسجد نبوى، به هر صورت كه باشد حرام است، اما در ساير مساجد عبور اشكال ندارد ولى توقف كردن در آنها حرام است. فقها، حرم ائمّه‌اطهار را نيز به مساجد ملحق كرده‌اند.

8- فقها گفته‌اند: خواندن سوره‌هاى سجده‌ [1] و حتى خواندن يك آيه از آنها براى جنب‌حرام است واين قول مطابق احتياط است ولى اقوى اين است كه تنها تلاوت آيه سجده واجب، حرمت دارد.

9- بر جنب مكروه است كه قبل از غسل يا وضو، بخورد يا بياشامد، واگر دستانش رابشويد ومضمضه واستنشاق كند، كراهت سبكتر مى‌شود، وخوابيدن قبل از وضو وهمچنين‌خضاب كردن وروغن ماليدن مكروه است واگر سبب جنابت، احتلام باشد، جماع هم مكروه‌است. گفته‌اند: تلاوت بيش از هفت آيه از قرآن كريم كراهت دارد. وبهتر اين است كه‌مبادرت به غسل كند واگر ممكن نباشد، هر مقدار كه مى‌خواهد، قرآن بخواند وذكر خدإ؛ ثثظق‌بگويد. آويزان كردن قرآن به بدن خود هم مكروه است.

كيفيّت غسل:

1- چون غسل مقدمه نماز است وخداوند به آن چنين امر كرده است: