مى‌كنند، اين تفسير را از آيه‌هاى 23 و 24 سوره ى رعد داريم كه:

جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ* سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ.

باغهاى جاويدان بهشتى كه وارد آن مى‌شوند، وهمچنين پدران و همسران و فرزندان صالح آنها وفرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى‌گردند (وبه آنان مى‌گويند:) سلام بر شما به خاطر صبر و استقامتتان! چه نيكوست سرانجامِ آن سراى جاويدان!

ملائكه مى‌آيند و از طرف خدا سلام مى‌رسانند. اينقدر براى آن‌ها لذّت دارد و اينقدر براى آن‌ها نعمت است كه ديگر تمام نعمت‌هاى دنيا براى آن‌ها محو مى‌شود.

شايد جمله ى‌ «فى‌ شُغُلٍ فَاكِهُون» اشاره به همين‌ سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ‌ باشد. اين نعمت، نعمتى است كه آن‌ها را دلخوش كرده است. تمام نعمت‌هاى بهشت مهم است ولى اين آخرى چيز ديگرى است!

خود را يك پاى قرارداد با خدا فرض كنيد!

برويد از خداوند- سبحانه وتعالى- بهشت را بخريد! بهشت خريدنى است. بايد انسان بخرد! پول بدهد، جان بدهد، نماز بخواند، عرق بريزد تا اين‌كه بهشت را از خدا بخرد. در قرآن دارد:

هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ؟ [1]

تجارت، معامله و معاهده است./ ب‌بايد انسان دست بالا كند و خود را يك پاى قرارداد با خدا فرض كند و بداند چه مى‌خواهد و چه بايد بدهد تا به خواسته‌اش برسد. بايد در معامله جدّى باشد./

با پاى لنگ هم مى‌توان جاده‌ى بهشت را پيمود!

يك بار در خلال يكى از جنگ‌هاى پيامبر صلى الله عليه و آله، فردى لَنگ و كوچك‌اندامْ‌