بياييد اعراض نكنيم و نصيحت و موعظه را از هر كس باشد بپذيريم.

همينجا عرض كنم كه اگر در خيابان كودكى جلوى مرا بگيرد و نصيحتم كند، بايد تشويقش كنم و بگويم: از نصيحت شما استفاده كردم.

بايد تلاش كنيم سنگدل نشويم و قلب‌هاى ما «غُلف» نشود. تعبير «غُلف» در قرآن آمده است؛ آنجا كه مى‌فرمايد:

«وَ قالوُا قُلُوُبُنا غُلْفٌ». [1]

وگفتند دلهاى ما در پوشش است.

غُلْف شايد به معناى اغْلف باشد؛ يعنى چيزى كه پوشيده شده باشد و در غلاف و كاملًا سربسته باشد.

در جايى ديگر، تعبير به «قفل» شده است. [2] همچنين تعبير به «طَبْع»، «خَتْم» و «رَيْن» شده است. [3]

تزيين اعراض با لُعاب و نقاب توجيه‌

سپس در آيه ى 47 مى‌خوانيم:

«وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ»