اسم الکتاب : يس اسماى حسناى الهى المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 115
مردم زمان پيامبران مورد نظر سورهى (يس) خطاب به رسولان ابراز
كردند:
«قالوُا انَّا تَطَيَّرنا بِكُمْ».
ما شما را به فال بد گرفتهايم و وجود شما را شوم مىدانيم.
شايد بتوانيم اين آيه را با توجّه به نكاتى كه بيان كرديم، اينگونه
معنا كنيم كه مردم به پيامبران گفتند: «ما از حرف شما بدمان آمد و حرف شما را به
فال بد گرفتيم.» يعنى/ بما در حيطهى عمل مشكلى با انجام اعمال زشت و قبيح
نداريم؛ ولى اگر كسى بخواهد اين معنا را به رخ ما بكشد و بر اساس اعمالمان روى ما
اسم بگذارد، اين تسميه را تاب نمىآوريم!/ پيامبران گفتند:
«ما غير از حقيقت چيز ديگرى نگفتيم و نمىگوييم. جامعهى شما از
درون پوسيده و از بين رفته است./ بچه ما بگوييم و چه نگوييم، شما در لجنزار
متعفّن پليدى و پلَشتى زندگى مىكنيد. ما با عنايت به واقعيّت حال شما گزارش
داديم. كتمان واقعيّت و سرپوش نهادن بر بيمارى يك فرد يا جامعهى بيمار و
خاموشنشستن در آنجا كه «بينى كه نابينا و چاه است» لطف به حال جامعه و شخص نيست؛
بلكه خيانت است./
مردم به پيامبران گفتند:
«لِانْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُم».
اگر (از اين سخنان) دست برنداريد، شما را سنگسار خواهيم كرد.
برچسب دروغين زدن؛ اوّلين اهرم كفّار
رجْم يعنى چه؟ به احتمال زياد منظور ازآن، سنگساركردن پيامبران نيست؛
چون به شكنجهى فيزيكى در ادامهى آيه اشاره مىشود كه مىفرمايد:
«وَ لَيَمَسَّنَّكُمْ مِّنَّا عَذابٌ اليمٌ».
و شكنجهى دردناكى از ما به شما خواهد رسيد.
اسم الکتاب : يس اسماى حسناى الهى المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 115