/ يك‌

2- روحيه‌ى تاريخ‌زدايى‌

از ديگر شرايطى كه براى درك قرآن لازم است، آن است كه قرآن را در يك قالب تاريخى به‌خصوص از قبيل شأن نزول-/ كه بر اساس روايات موجود بسيارى از آن‌ها نيز ضعيف است-/ خلاصه نكنيم. گاه شأن نزول يك آيه در خصوص يك نفر است. آيا مى‌خواهيم با مرگ او قرآن را از دست بدهيم؟

قرآن هميشه زنده و پويااست. اگر خود را اسير قالب‌هاى از پيش ساخته كنيم، همزمان با استماع و شنيدن يا تلاوت آيه، بى‌درنگ ذهن‌مان به يك فرد يا يك حادثه‌ى مقطعى منتقل مى‌شود و البته در اين صورت، نمى‌توانيم از قرآن بهره‌ى كاملى ببريم.

ذكر اسامى خاص در آيات و ربط و انتساب آن به يك فرد يا يك اقليم به‌خصوص، انكارنشدنى است. اما محدود كردن آيات قرآن به يك جا و يك كس، و حبس و زندانى نمودن قرآن در محدوده‌اى خاص و/ ب‌منع از شمول و آن/، از مشكلاتى است كه بر سر راه بهره‌ورى از قرآن وجود دارد. بايد قرآن را از اين حصار بيرون بياوريم و تا مى‌توانيم از روح و واقعيّات عام و شاملِ آيات استفاده كنيم.

به ياد بياوريد تعبيرى را كه در روايتى كه از امام محمدباقر عليه السلام نقل كرديم، آمده بود كه:

«قرآن در خصوص افراد معيّنى در زمان گذشته نازل نشده است».

اين دوّمين مشكل ما در بهره‌گيرى از آيات قرآن مى‌باشد.

3- محدود نشدن در تفسيرهاى موجود

هر كس با توجه به معلومات، فرهنگ و واقعيّات درونى خودش قرآن را تفسير كرده است. تفسيرهايى كه نوشته شده از جهتى نزديك كننده و از جهتى دور كننده است. هركس بايد با توجّه به شرايط و واقعيّات زندگى خود