به رنج و مشقت گرفتار شويد. و شايد آيه دلالت بر آن داشته باشد كه خدا در حكم خود بعد از سختى تخفيفى داده و به شما فرمان نداده است كه با جدا كردن اموال يتيمان باز هم به سرپرستى و گرداندن امور ايشان اشتغال داشته باشيد.

«إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ‌- هرآينه خدا غالب و توانا و حكيم است.» و مى‌تواند با عزت و قدرتمندى خود و حقوق يتيمان را از شما بگيرد، ولى اين كار را با حكمت خود انجام مى‌دهد.

پرهيزگارى و حقوق زن‌

[221] همچون در مورد يتيمان، تقوى در حقوق زنان حلقه ضعيف دوم در اجتماع است، و بايد زن به حقوق كامل خود برسد. و قرآن كريم در چندين مورد ميان حقوق يتيمان و حقوق زنان ارتباطى برقرار كرده، و به همين مناسبت قرآن مجموعه‌اى از تعهدات را كه بر مرد مسلمان مراعات آنها واجب است بيان كرده، كه از اختيار همسر آغاز مى‌شود و با گذشتن از مرحله اعمال جنسى و اختلافات خانوادگى و طلاق و شير دادن به فرزند همه چيز را بيان كرده است. نيز اين امر روابط جامعه اسلامى را تنظيم مى‌كند، ولى چنان مى‌نمايد كه هدف از ذكر آن در اين جا توجه به مظاهر ملتزم بودن به حقوق مردم در داخل جامعه اسلامى و، به تعبير ديگر، به تأثير تقوا در حقوق مردم بوده است.

«وَ لا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْكُمْ‌- و زنان مشرك را، تا ايمان نياورند، به همسرى خود نگيريد، و كنيز با ايمان بهتر از كنيز مشرك است، هر چند كه شما را ديدار اين يك خوش آيد،» خواه به زيبايى و آراستگى او باشد، و خواه به مالش.

/ 385 «وَ لا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّى يُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَ لَوْ أَعْجَبَكُمْ‌- و به مشركان تا ايمان نياورده‌اند زن مدهيد، و بنده مؤمن بهتر از بنده مشرك است هر چند شما را از اين يك خوش آيد.»