و قرائت قرآن و عبادت مىپرداخت.
هنگام صبح هيئت استفتاء نزد ايشان آمده و جواب پرسشهاى فقهى را بر ايشان
خوانده و نظر خواهى مىنمود، و اين جلسه تا دو ساعت به طول مىانجاميد،
نيزهر روز با دو تن از بزرگان نجف جلسه مشورتى تشكيل مىدادند. پس از نماز
مغرب و عشاء ايشان به بيرونى تشريف آورده و با حاضرين ملاقات مىنمودند و
مسائل شرعى آنان را پاسخ مىگفتند و اين برنامهء هر روز ايشان بوده و كهولت
و بيمارى مانع از ادامه اين برنامه نمىشد.
در هر وقت و فرصت مناسب به حفظ كردن اخبار و احاديث با سندشان مىپرداختند.
هر وقت مسئلهء مشكلى در رياضيات و حساب برايمان پيش مىآمد، با آقا در
ميان نهاد و پس از اندكى وقت به فوريت جواب مسئله را مىدادند،از هر فرصتى
نهايت استفاده را مىنمود. هنگام وضوع گرفتن و آماده شدن براى نماز، به
قرائت قرآن از طريق نوار گوش فرامىدادند. حتى روزى را به ياد مىآورم كه
نوار قارى معروف «شيخ خليل حصرى» را گوش مىدادند كه سه خطا در فنون تجويد و
قرائت، از وى گرفتند، اين اشتباهات را در نامهاى نوشته و برايش
فرستادند... [1].
معظم در طول مسير نجف به كوفه حتى تا اين اواخر به حفظ قرآن مىپرداختند.
ساده زيستى
مرجع بزرگوار در زندگى، بى آلايش و ساده بود از تجمل و رفاه زايد