قوله: لكان موجودا: ضمير مستتر در « كان » به وجود راجع است.

قوله: فله ايضا وجود: ضمير در « فله » به وجود راجع است.

قوله: و لوجوده وجود: ضمير در « لوجوده » به وجود عود مى‌كند.

قوله: و هو مزيّف: ضمير « هو » به دليل مذكور راجعست و كلمه « مزيّف »

بمعناى مردود مى‌باشد.

قوله: بنفس ذاته: ضمير در « ذاته » به وجود راجع است.

قوله: و قس عليه ساير ادلّته: ضمير در « عليه » به دليل مذكور و در « ادلّته »

به « من خالفنا» عود مى‌نمايد.

قوله: با جوبتها فى المطوّلات: ضمير در « اجوبتها » به « ادلّه » بر مى‌گردد.

قوله: و لا نطيل هذا المختصر بذكرها: يعنى به ذكر ساير ادلّته.

متن: « 18 »

تجزيه و تركيب‌

لام: بمعناى « تعليل » .

انّ: بفتح همزه چون پس از حرف جارّ واقع شده و از حروف مشبّهة

بالفعل است.

ه: اسم « انّ » .

منبع: اسم مكان و مضاف و خبر « انّ » .

كلّ: مضاف اليه و مضاف.

شرف: اسم مصدر و مضاف اليه.

واو: براى عطف.

الفرق: مصدر و مبتداء.

بين: مضاف و ظرف متعلّق به « يفى » .