نحوى: مضاف اليه و مضاف.

الكون: مضاف اليه.

يفي: فعل و فاعل و خبر است براى « الفرق » .

ترجمه: بعلّت اينكه وجود محلّ تراوش هر شرف و امر خيرى است و نيز بجهت‌

آنكه بين وجود ذهنى و خارجى فرق هست و همين فرق براى اثبات مطلوب وافى‌

و كافى است.

شرح عربى: ثمّ اشرنا الى بعض ادلّه المذهب المنصور و هى ستّة:

الاوّل: قولنا:

لانّه منبع كلّ شرف، حتّى قال الحكماء:

مسئلة انّ الوجود خير بديهيّة و معلوم انّه لا شرف و لا خير فى المفهوم‌

الاعتبارى.

ترجمه:

شروع مصنّف (ره) در بيان‌

ادلّه قائلين باصالت وجود

سپس به برخى از ادلّه قوليكه از نظر ما ورد نصرت واقع شده و اختيارش‌

نموده‌ايم اشاره مى‌كنيم اين ادلّه شش تا است باين شرح:

دليل اوّل‌

دليل اوّل همان گفته ما در متن است كه گفتيم:

لانّه منبع كلّ شرف: يعنى چون وجود محلّ تراوش هر شرف و امر خيرى‌

است.

حتّى برخى از حكماء گفته‌اند:

مسئله خير بودن وجود بديهى و ضرورى است و پرواضح است كه‌

هيچگاه شرف و خيرى در مفهوم اعتبارى نمى‌باشد.