پس از آن مى‌افزايد:

چون هر ممكنى زوج تركيبى بوده يعنى مركّب است از ماهيّت و وجود و

بين ايندو اتّصاف مى‌باشد از اينرو حضرات در مجعوليّت ممكن به جعل بسيط با

يكديگر اختلاف و نزاع نموده و بينشان سه قول پيدا شده.

قوله: له ماهيّة و وجود: اينجمله تفسير است براى زوجا تركيبيّا

قوله: و كان بينهما اتّصاف: مقصود از « اتّصاف » صيرورة الشّيى‌ء شيئا مى‌باشد.

كه معناى نسبى و رابطى است.

متن: « 87 »

تجزيه و تركيب‌

فى كون: جارّ و مجرور، متعلّق به « رووا » .

ماهيّة: اسم « كان » و مضاف اليهش و « وجود » و « صيروره » معطوف به آن‌

مى‌باشند.

مجعولا: خبر « كان » .

اقوالا: مفعول مقدّم براى « رووا » .

ترجمه: در مجعول بودن ماهيّت يا وجود و يا اتّصاف ماهيّت به وجود اقوالى روايت‌

و نقل شده.

متن: « 88 »

تجزيه و تركيب‌

واو: عاطفه.