المتعالية و قس عليه الضّمير في البيت الثانى.

برسم، اى بان يحرّر، بمداد النّور، في صفحات من، بيانيّة، خدود الحور،

ترجمه: حكمت متعاليه يا منظومه ما باعتبار اينكه بر مسائل حكمت متعاليه‌

مشتمل است سزاوار و شايسته اينستكه بر صفحاتيكه عبارت از رخسار فرشتگان‌

باشد نوشته شود.

پس ضمير در « لاقت » را هم مى‌توان به « حكمت » و هم به « منظومه »

ارجاع داد چنانچه ضمير در بيت دوّم يعنى ضمير در « ابحارها » و « بستانها » را

نيز بهر دو مى‌توانيم برگردانيم كلمه « رسم » بمعناى تحرير و نوشتن است و كلمه‌

« من » در « من خدود الحور» بيانيّه مى‌باشد.

متن: « 10 »

تجزيه و تركيب‌

سمّيت: فعل ماضى از باب تفعيل و تاء فاعل آن است.

هذا: اسم اشاهر و مشار اليهش كتاب حاضر است و مفعول براى‌

« سمّيت » مى‌باشد.

غرر: جمع اغرّ مفعول دوّم است براى « سمّيت » و مضاف مى‌باشد.

الفوائد: جمع فائده و مضاف اليه.

أودعت: فعل ماضى از باب افعال و تاء فاعل آن است.

فيها: جارّ و مجرور و ضمير « هاء » به « غرر الفوائد» عائد است.

عقد: بضمّ عين و فتح قاف جمع « عقده » و منصوب است بنابر اينكه‌

مفعول اودعت باشد، مضاف.

العقائد: جمع عقيده، مضاف اليه براى « عقد » .