اطوار حركت يا صوت را مرتبهاى از آن محسوب مىكنيم بدون اينكه دوّمى را
وجود مكرّر اوّلى بدانيم در تجلّى ذات حقتعالى نيز همينطور مىگوئيم.
2- وجود منبسط كه اصل محفوظى است در تمام مراتب سلسله طوليّه و
عرضيّه با قطع نظر از ماهيّات شيئ واحدى است كه تكرار در آن معنا ندارد.
3- عالم و ماسواى او سبحانه كه از آن بانسان كبير تعبير مىكنند بمنزله
بدان واحدى است كه تمام اجزائش بهم مرتبط و جزء مشكّل آن مىباشند پس
قهرا يك شيئ است بدون تكرّر و تعدّدى چنانچه خود فرموده:
ما خلقكم و لا بعثكم الّا كنفس واحدة.
قوله: و فى كلّ آن شأن جديد: منظور از شأن جديد جلوه جديد است يعنى
تجلّى كه قبلا نبوده كما اينكه بعدا تكرار نمىشود چنانچه در قرآن مجيد به آن
اشاره شد:
كلّ يوم هو فى شأن.
قوله: و فى كلّ شيئ له آية تدلّ على انّه واحد: يعنى تمام موجودات عالم
هر كدام آيه و نشانهاى از وحدانيّت حقتعالى هستند چه آنكه هيچ موجودى در
عالم عين و ذهن مكرّر و معاد نيست پس وحدانيّتى كه در آنها است علامت
وحدانيّت خالق آنها است.
شرح عربى: و بعضهم، كالشّيخ الرّئيس، فيه، اى فى الامتناع، الضّرورة، و البداهة،
ادّعى، و استحسن الامام الرّازى دعوى الضّرورة.
و القائلون بنظريّة المطلوب استدلّوا عليه بوجوه.
منها: ما اشرنا اليه بقولنا، فانّه، الضّمير للشّأن، على جوازها، اى على
تقدير جواز الاعادة، حتم فى الشّخص، المعاد، تجويز تخلّل العدم، و هو
بديهىّ البطلان كيف و هو تقدّم الشّيئ على نفسه بالزّمان و هو بحذاء
تقدّم الشّيئ على نفسه بالذّات.
ترجمه: و برخى از حكماء همچون شيخ الرّئيس در امتناع اعاده معدوم ادّعاى