شرح عربى: و بعد، اى بعد الحمد و الصّلوة فالعبد الاثيم، المحتاج الى رحمة البارى،

الهادى، ابن المهدىّ السّبزوارى، اوتيا كتابهما يمينا و حوسبا حسابا

يسيرا، لا زال مهديّا الى الرّشاد، دعاء لنفسه.

ترجمه: و پس از حمد و درود قلبى، پس بنده گنه‌كار كه به رحمت واسعه‌

بارى تعالى محتاج مى‌باشد يعنى ه ادى فرزند مهدى سبزوارى كه خداوند متعال‌

نامه اعمالشان را به دست راستشان داده و حساب سهل و آسانى از آنها به كشد و

پيوسته اين عبد گناه‌كار به طريق مستقيم و راه هدايت، هدايت شده باشد « اين‌

عبارت در دعاء نمودن مصنّف براى خودش مى‌باشد».

قوله: الرّشاد: كلمه « رشاد » بفتح راء مصدر است از باب نصر، ينصرو

فرح، يفرح بمعناى هدايت و براه شدن.

شرح خطبه‌

متن: « 6 »

تجزيه و تركيب‌

يقول: فعل و فاعل، خبر براى « العبد » .

هاؤوم: كلمه « هاء » اسم فعل است بمعناى « خذ » و همزه آنرا گاهى‌

مقصور خوانده و زمانى ممدود قرائت مى‌شود و در وقتيكه آنرا

ممدود مى‌خوانند باعتبار اختلاف مخاطبين كه نياز به صرف‌

كاف خطاب مى‌شويم با تصرّف در همزه از تصرّف در كاف‌

مستغنى مى‌گرديم چنانچه ميگوئيم:

هاء، هاء ما، هائوم، هاء، هاؤما هاؤنّ.

اقرؤا: فعل امر و فاعل آن ضمير بارز است.

كتابيه: اصل آن كتابى يعنى مضاف و مضاف اليه بوده بعد هاء سكت‌