و امّا بمعناى پنجم: تأمّلى نيست در اينكه فرد حقيقى و مصداق عينى‌

بنده و عبد درگاه و حضرت معبود ايشانند و تنها عبدى كه كوچكترين لغزش و

خطيئه‌اى از او سر نزده و از تمام ارجاس و آلودگيهاى دنيوى مطهّر مى‌باشد محقّقا

انوار طاهر ايشان است و باين مضمون اخبار به سر حدّ تواتر بوده و محتاج بذكر

نيست.

متن: « 5 »

تجزيه و تركيب‌

واو: براى استيناف.

بعد: ازغايات بوده و مبنى بر ضمّ است زيرا مضاف اليهيش معنا مقدّر

مى‌باشد.

فاء: جواب « آمّا » .

العبد: مبتداء.

الآثيم: صفت براى « العبد » .

الهادي: بدل است براى « العبد » .

لا زال: از افعال ناقصه، اسمش در آن مستتر بوده كه به « العبد » عود

مى‌كند.

مهديّا: خبر است براى « لازال » .

الى: از حروف جارّه.

الرّشاد: مجرور به « الى » متعلّق است به « مهديّا » و جمله « لا زال مهديّا

الى الرّشاد» حال است از « العبد » .

ترجمه: و بعد، پس بنده گنهكار كه « هادى » بوده و پيوسته بطريق مستقيم و

هدايت رهنمون شده باشد.